Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Je ruimnaald! riep ze lachend. Wel, wel, maakt meneer kant, dat hij naalden noodig heeft! Iedereen die er bij stond begon te lachen; en ik voelde dat ik een kleur kreeg en bleef met den mond vol tanden zitten. Kom, mijn hart, hernam zij, maak mij zeven el zwarte kant voor een mantille, schat die je bent!
"En hoeveel is zulk een paar kousen waard als 't klaar is?" Vrouw Thénardier sloeg een schamperen blik op hem. "Ten minste dertig sous." "Zoudt ge het voor vijf francs willen geven?" hernam de man. "Drommels!" riep luid lachend een voerman, die luisterde, "vijf francs? Dat geloof ik wel!" Thénardier meende thans te moeten spreken.
Voordat hij meer kon zeggen, kwam er een kleine jongen van zijn' leeftijd, maar veel grooter en forscher, naar buiten en pakte hem bij de hand. "Ik wil hem hier houden," riep hij, "hij is een vriendje voor mij, hij zal bij ons wonen." Jan en zijne vrouw keken elkaar lachend aan en "nu, omdat onze kleine Jakob het wil, toe dan maar, blijf maar hier," zei de boer.
Ik kan toch heusch niet helpen, dat ze me geheel en al koud laat: ik heb een ander ideaal van mooiheid. Maar als je nu absoluut wilt hebben, dat ik ze mooi vind, dan zal ik nog eens zien. O neen het kan me volstrekt niet schelen, hoor! antwoordde zij, ook lachend: alleen, iedere heer vindt haar mooi, daarom begrijp ik het niet van je. Ik begrijp ook niet, dat Frédérique niet van haar houdt.
"Alleen wil ik je zeggen, dat ik je de kiespijn afnam, maar hoe ik dat deed, heen, dat zeg ik niet; dat mag ik ook niet zeggen. Geloof je me nu?" "'t Is mogelijk," zeide Coenraad schouderophalend. Blijkbaar was zijn wantrouwen nog niet geheel geweken. "Weet-je wat we doen moesten?" vroeg Fulco lachend. "Nu, wat dan?" "Wel, we moesten gaan slapen.
Hij twijfelde zeker of hij mij als zijn neef zou miskennen ofwel zich behendig van mij ontslaan; hij koos het laatste. Lachend zeide hij: "Wel mijn vriend, hoe maken uw vader en uw ooms het? hoe gaat het met hun zaken?" Ik begon hem te vertellen van de overvloedige voortteling onzer familie en noemde alle mannelijke en vrouwelijke kinderen op en zelfs hun peten en meten.
De gravin bleef hem lachend aanzien en zeide: "Mij dunkt, dat een ridder als Heer Walewein, die zóó geschoold is in hoofsche zeden en gebruiken, niet zulk een langen tijd in gezelschap eener dame vertoefd zou hebben, zonder haar om een kus te verzoeken!" "Wanneer ik wist, dat ge mij die schenken zoudt", antwoordde de held, "zou ik niet aarzelen u er om te vragen!"
Beide komen ze voort uit een gevoel, dat haar aangenaam was: ze voelde zich prettig en op haar gemak, zoo bij haar beroemden heer gemaal. Ze geneert zich niet, hem lachend in de oogen te zien, en evenmin om het zich gemakkelijk te maken. Ze acht zich veilig voor onbescheiden blikken en onbescheiden op-en aanmerkingen.
Marius beminde een vrouw. Zijn lot trad het onbekende in. De blik der vrouw gelijkt aan schijnbaar zeer kalme, maar toch geduchte raderwerken. Men gaat ze dagelijks bedaard en ongedeerd voorbij, zonder iets te vreezen. Zelfs vergeet men soms, dat zij er zijn. Men gaat peinzend, schertsend, lachend heen en weder. Maar eensklaps voelt men zich gegrepen! 't Is gedaan!
Lachend zei de minister: "Ik geloof, Gil Blas, dat je een gouverneur van een koninklijke gevangenis benoemen wil, zooals je een onderkoning hebt benoemd. Welnu, mijn vriend, het is goed! Ik sta je de vacante plaats voor Tordésillas toe. Maar zeg mij eens eerlijk, welk voordeel hebt ge daarvan? Want je zal toch wel niet zoo dwaas zijn om je invloed voor niets te gebruiken?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek