Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
'Lentegroen. Wat een leuke plaatjes." "Zoo," zei vader nu ook ontwakend. "Heb je al je presenten al gekregen en wat zeg je van het mijne?" "Wel neen" zei moeder, "dat heeft hij nog niet." "Krijg ik dan nog meer," vroeg Tony opspringend van pleizier. "Ja, we zullen ons vlug aankleeden en dan gauw gaan kijken naar het cadeau, dat vader en grootvader en -moeder samen voor je gekocht hebben."
Hij was ongeveer vijftig jaar oud, lang en mager, maar reeds wat gebogen, met schrale, opstekende schouders en ietwat holle borst. Zijn fijn-besneden, langwerpig gezicht met sterk-roze wangenkleur was frisch geschoren, zijn lange, fijne, witte neus stond als een vogelsnavel gekromd, en zijn oogen, lichtblauw en klein, hadden een seherp-oolijke uitdrukking, vol leuke achterdocht en sluwheid.
't Brandje bij de Zwaluws raakte op den achtergrond de Zwaluws zelf vertoonden zich niet. 's Avonds in de leuke huiskamer, ná 't eten, bespraken ze 't gebeurde en de toekomst. De wind omgierde de villa, floot joelend en dreigend, brak takken, dee de behangselwanden golven. 'n Uitgezocht weer voor luchtpeddelaars om te schuilen als de vogels en kostelijk te praten.
Daar zat ik ook wel prachtig, maar kon me niet bewegen, zonder me aan alle kanten te prikken, en hier lig ik zoo heerlijk als een koningskind. Wie zal me hier zoeken? En wat een leuke kijkgaatjes heb ik hier rondom me. De vischjes hebben het nog zoo kwaad niet, als ze zich hier bevinden. 't Is alleen maar jammer, dat het einde voor hen een wreede dood is.
De man heeft dolle pret om mijn verbazing. Hij buldert het letterlijk uit en slaat van vroolijkheid met beide handen op zijn dijen. C'est une farce? vraag ik, half wantrouwig. Ah, ben oui, c'est une farce! gilt de man. En hij vertelt mij de toedracht. O, Tartareinn, we hadden u dan toch eindelijk gevonden, en gij, leuke schim van Daudet, stond zeker met ons mee te glimlachen!
"Ben je dan pas vijftien?" vroeg Jo, en zag den langen jongen aan, dien ze wel zeventien jaar gegeven had. "De volgende maand word ik zestien." "Ik wou, dat ik naar de academie kon gaan; jij schijnt het niet zoo heel prettig te vinden." "Ik heb er een hekel aan; het is hard werken of fuiven; en ik vind dat ze hier in Amerika geen van beide op een leuke manier doen." "Wat zou jij dan willen?"
Met zoo'n beloonende en aansporende blijdschap keek hij de twee volle kanten van je lei na, met zoo'n leuke gratie zwierde hij G's door je sommen ten teeken dat ze goed waren.
Dan had hij geen grooter pret, dan als de beer op den stok beet, en hem al brommende heen en weder schudde. Wat trok en rukte Pieter dan aan den stok, om hem weer los te krijgen, maar de beer hield vast. Bob haalde eene leuke grap met hem uit. Hij haalde uit de schuur een vaatje, waarin de bodem niet al te stevig meer bevestigd zat, en schoof dat bruintje toe.
Wat een verbazende kalmte en goed, gelijkmatig humeur, wat een leuke bedaardheid van doorzetten wat hij wou, zonder eenigen ophef! Wat een kracht, wat een solide bezit moest 't zijn zoo'n gestel. Bernard voelde zich eerst erg onder den invloed van die emotie-verachtende gelijkmatigheid; hij voelde zich de mindere, de zwakkere, hij voelde zich een beetje kinderachtig eerst.
Maar Dina kwam juist den tuin in. Misschien wist die het wel. »Dina«, vroeg Nel, »wie wonen er in die leuke huisjes?« »Aardige menschen«, zei Dina. »Twee vaders, twee moeders en zeven kinderen. Ik ken ze al. In dat huisje woont de familie Veen en in dat andere de familie Zwart.« »Ik wou, dat ik eens iemand zag«, fluisterde Nel. Pas had ze dat gezegd, of twee kinderen kwamen naar buiten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek