Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
De voorlaatste fransche romanschool ging tot groen, maar wyl ze geen fransch las, bepaalde zy zich tot 'n schrikinboezemend violet, en riep... neen, ze riep niets, want ze had geen adem. Maar ze kneep haar janhagel tot gruis, en zag beurtelings Stoffel en diens moeder aan, op 'n wyze die haar zeer zou hebben bezwaard in rechten, als deze personen dien avend waren komen te overlyden.
"Ik heb in al mijn boeken van Bertrand nog nooit zoo iets gelezen," zei Rob, "en die zijn toch wel de mooiste en avontuurlijkste boeken die ik ken. Las je ze wel eens?" Li had schik in de verbazing van den jongen, en zei: "In mijn jeugd bestonden er zulke prachtige boeken nog niet. Maar ik maakte er wel eens kennis mee.
Hij was geen zeer vlot lezer en had dus de gewoonte om in eene soort van recitatief half-overluid te lezen, als wilde hij zijne ooren laten oordeelen of zijne oogen het recht begrepen. Op dezen toon las hij het volgende: "Verkoop bij executie. Negers.
Jean Valjean had eenige regels op een papier geschreven, dat hij de pleegzuster toereikte, zeggende: Geef dit aan mijnheer den pastoor. Het papier was open. Zij sloeg er een blik op. "Ge moogt het lezen," zeide hij. Zij las: "Ik verzoek mijnheer den pastoor te waken over hetgeen ik hier achterlaat.
Kin-Fo nam daarop den brief en las dien van het begin tot het einde niet zonder eenige nieuwsgierigheid, iets wat van hem bepaald te verwonderen was. Zijne wenkbrauwen fronsten zich één oogenblik; maar een soort van minachtenden glimlach plooide zijne lippen toen hij de lezing ten einde had gebracht.
MEVR. BERNICK. Je voelt je zeker niet erg lekker vandaag. HILMAR. Neen, dat doe ik ook niet. MEVR. BERNICK. Heb je misschien van nacht niet goed geslapen? HILMAR. Neen, ik heb heel slecht geslapen. Ik wandelde nog een eindje om gisteren avond, voor mijn zenuwen; liep toen nog even op in de societeit en las daar een reisverhaal van de Noordpool.
Dat is geen verlangen, geen verveling, neen, dat is iets veel ergers. 't Is of al het goede, dat in mij was, zich verborgen heeft en het slechte alleen gebleven is. Hoe is dat te verklaren?" voegde zij er bij, toen zij verwondering in de oogen harer zuster las. "Papa sprak zooeven tot mij.... Hij schijnt te denken, dat ik trouwen moet.
Toen ik den brief opende, las ik tot mijn blijde verrassing, dat het hoofdbestuur der Duitsche-Handel- en Plantage-Maatschappij in Hamburg, mij een gratificatie had toegekend ten bedrage van honderd dollars, betaalbaar bij de hoofdkas in Matafele, benevens een maandelijksche verhooging van traktement van vijftig dollars.
Cosette had, bij de ongesteldheid van haar vader, het paviljoen verlaten en weder liefde voor de kleine woning en de achterplaats opgevat. Schier den ganschen dag bracht zij bij Jean Valjean door, en las hem uit de boeken, welke hij verkoos. Meestal waren 't reisbeschrijvingen.
Pas trof ik in het woud haar aan; zij las De fijnste kruiden voor dit wangedrocht; Ik heb haar fel berispt en viel haar hard; Zij had de ruige slapen met een krans Van frissche en geur'ge bloemen hem gekroond; En de eigen dauw, die op de knoppen vaak Als ronde kostbre parels drupp'lend zwelt, Stond in der schoone bloempjes oogen nu Als tranen, over eigen smaad geschreid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek