Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Slechts een paar maal vergat Soun de voorschriften van Fry-Craig en kreeg hij, bij het omwenden van het hoofd, eenige monden vol zout water in. Maar dat raakte hij spoedig kwijt. Hij gaf daar trouwens niet veel om, maar was nog altijd gepijnigd door den angst dat hij een collectie haaien zou tegenkomen!
Nu ligt dat boek over Polsbroekerwoud hier voor mij als eene vriendelijke herinnering aan de roemvolle dagen der vernieuwing onzer Letterkunde. Het werk is zeldzaam geworden. Het zou menigeen moeilijk vallen er een tweede exemplaar naast te leggen! Zelfs oude bezitters van dit werk zijn het allengs kwijt geraakt.
Dat gebeurde op een voor mij geheel nieuwe wijze. Bij groepjes van twee en drie werden zij in een groote mand uit onze boot geheschen en in de kleine boot neergelaten. Net hoopjes pakgoed! 30 Oct. Nadat wij de passagiers van Chinde kwijt waren, koos onze boot weder zee en begaven wij ons op weg naar Mozambique. Daar hopen wij morgen aan te komen en aan wal te kunnen gaan.
En hij stapt haastig verder, zonder ook maar even weer om te zien. Hij mag zoowat een honderd stappen gedaan hebben, of hij staat stil en grijpt zich met de hand aan 't voorhoofd. "Maar zie ik dan verkeerd, of ben ik mijn verstand kwijt: hangt daar de derde niet aan een' boom te zwaaien? Drie zoo vlak bij elkaar! Nu wordt het toch al te gek, daar steekt zeker wat achter.
»En dan is vriend Nicholl zijn beide laatste weddenschappen ook kwijt: 4000 dollar, omdat de Columbiad niet is gesprongen, en 5000 omdat het projectiel hooger is gestegen dan 6 mijlen. Ook op, Nicholl!" »Eerst zeker zijn en dan betalen, 't Is zeer goed mogelijk, dat Barbicane gelijk heeft en ik mijn 9000 dollar heb verloren.
»Als jij geen zakdoeken en horloges neemt,« zei de Vos, zijn woorden kiezend volgens Oliver's begripsvermogen, »dan doet 'n andere kerel 't; dan zijn de kerels, die ze kwijt zijn, der niks beter an toe, en jij ook niet en niemand wordt der 'n steek beter van, behalve de jongens, die ze hebben en jij hebt er net zoo goed recht op as zij.«
Hetzij dat een vooruitzicht van zulk een proef op het levende dier den wraakzuchtigen Engelschman streelde, hetzij dat zijne woede begon te verminderen, hetzij eindelijk dat hij zijns ondanks getroffen was door het verdriet zijner dochter, hij liet zich vermurven en stemde in dien middenweg toe. "Maar ik wil mijn document niet kwijt zijn," zeide hij.
"Hij was al dood; hij hangt aan den paal!" "Wat? Misschien wel aan den martelpaal?" "Ja. Zijn scalp is hij kwijt, en zijn lichaam is vol wonden. Hij is al koud, en mijn handen zijn nat van het bloed." "Dan zijn de blanken al dood, en misschien is hier de martelplaats. Laat ons even zoeken!"
„Veertien dagen op water en brood,” zuchtte de kolonel, „dat is heel erg, Dokter!” „Ischias is nog veel erger, Overste!” „’t Is waar! In Godsnaam dan; ik wil die vervloekte pijn kwijt zijn; ’k zal doen wat u zegt.” „U heeft groot gelijk, Overste; en u zult zien: finis coronat opus.”
Er was niets geen verrassing meer in, de een volgde maar sjokkend op de andere, als in 't leibandje gehouden: zij waren hun vrijheid en individueele fantasie kwijt, want de een kon immers nooit iets doen, dat niet door de anderen opgemerkt en misschien wel afgekeurd zou worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek