Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Wij moeten namelijk begrijpen, dat dit den grootvader zelf niet alleen een beweging van schaamte toeschijnt, maar Geertje-zelf hier voelt, dat die handbeweging haar grootvader en oom zal doen denken, dat zij zich schaamt voor haar zwangerschap; en dit kwetst haar fierheid. Zij immers, zooals we weten, schaamt zich daarvoor niet, omdat ze zich, in het diepst van haar wezen, schuldeloos voelt.
Men begrijpt elkander niet, men voelt verschillend, men doet zeer zonder het op te merken, men kwetst eer men het weet, men ergert elkander, men kwijnt weg, men geeft het op; arme kinderen, wat wordt er van u?
En veel minder nog uyt het experiment, waar door het Bloet uyt de Spieren, door het indryven van water, gespuyt wort, dat t'eenemaal de bewegende Vesels der Spieren kwetst: en daarom soo is dit rouwe experiment niet als voor een onbedagte redencaveling te agten, die geen fondament heeft, als maar om het eerste experiment van de Heer STENONIS te bevestigen.
Afstammeling van een aristocratisch geslacht, móórdend-deftig opgevoed, geest-vermummiënd bewindseld door het kinderachtigst conventioneele in zijn jeugd, weet hij op later leeftijd niet veel anders met zijn vrijheid aan te vangen, dan zooveel mogelijk maatschappelijke ruiten in te gooien, met geen ander wezenlijk resultaat natuurlijk, dan dat hij eigen handen kwetst.
Geen rechtgeaard vaderlander laat zijn geboortegrond ~verguizen~. ~Krenken~ duidt aan, dat men iemand grieft, door hem in zijn eer of rechten aan te tasten, terwijl ~kwetsen~ meer ziet op het beleedigen van het gevoel. Dat hij achteruitgezet werd, ~krenkte~ hem zóó, dat hij ontslag aanvroeg. Deze plaat ~kwetst~ den goeden smaak.
De opgravingen zijn eigenlijk nog slechts pas begonnen; wie weet wat zij nog aan den dag zullen brengen, vooral als de regeering op de een of andere wijze de Boeddhisten tevreden kan stellen, hunne gevoelens niet kwetst en toch met krachtige hand de onderzoekingen voortzet.
DEMETRIUS. Wat kwetst ge een minnaar met zoo bittren smaad? Kwel zoo den vijand, die u 't bitterst haat. HERMIA. Ik hoon nog slechts, wijl ik 't bewijs nog zoek, Maar vrees, er waar wel reden voor mijn vloek. Hebt gij Lysander in den slaap gedood? Zoo baad in bloed, nu ge eenmaal bloed vergoot, En dood ook mij. De zon was aan den dag wis nooit zoo trouw, Als hij aan mij.
Laurie is niet zoo beleefd voor me als hij moest, nu ik bijna dertien ben, hij noemt mij kuiken en kwetst mijn gevoel, door heel gauw Fransch tegen me te gaan praten wanneer ik net als Hattie King merci of bonjour zeg. De mouwen van mijn blauwe jurk waren heelemaal versleten, en Meta heeft er nieuwe ingezet, maar de ruimte zit niet op de goeie plaats en zij zijn blauwer dan de jurk.
"O, de liefde en gehechtheid van een lief dier...! 't Is iets kostbaars en 't kwetst je nooit in je teederheid.... zooals de menschen 't zoo dikwijls doen die je zuiverst bedoelen bezoedelen. Als je eenmaal door den leugenachtigen omgang van de menschen-onder-elkaar had heengekeken.... en een te rechten rug had om al maar weer te bukken, te buigen.... en voor
De kunstenaar was bezig zijn toilet te maken. "Wat?" vroeg Rodolphe, "wil jij met een gekleurd overhemd in gezelschap verschijnen?" "Kwetst dat dan de etiquette?" zeide Marcel kalm. "Of het die kwetst? Tot bloedens toe, ongelukkige."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek