Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Toen dit geneeskundig onderzoek gedaan was, verzocht de Saksische boer nederig, dat men hem het geneesmiddel zou teruggeven, dat hij zoo heilzaam bevonden had, maar de Grootmeester fronste de wenkbrauwen bij dit verzoek. "Hoe heet gij, mensch?" vroeg hij den kreupele. "Higg, de zoon van Snell," antwoordde de boer.
Onder de kharezmitische vorsten hernam zij, naar men zegt, haar vroeger overwicht; en later, onder de regeering van Timoer den Kreupele, bereikte Samarkand het toppunt van haar bloei en heerlijkheid. Maar na den val der dynastie van Timoer, begon ook voor haar een tijdperk van achteruitgang en verval.
Maar ik geloof, dat die vraag minstens toch zeer onbescheiden zou zijn geweest immers wie onzer is gewoon den arme, dan blinde, den kreupele zoo aanstonds zijn kostbaarheden in den schoot te werpen!
In allerlei vermommingen trekt hij het land door, om gelegenheden tot misdaden op te zoeken. Hij en de bedelaar Sakat, zijn een en dezelfde persoon. Hier onder de oksels bindt hij de krukken. En daar zij onder het loopen tegen elkander slaan, hebt gij dat gehouden voor het rammelen van zijn knokken. Hier is de pruik, die hij als kreupele draagt!
De Mubarek niet, maar de kreupele. Hij werd binnengeroepen om wat eten in ontvangst te nemen. Ik had mijn sierraden op de tafel liggen en bergde die in een kastje weg. Dat heeft hij gezien. En toen ik een paar dagen later er naar keek, was de armband verdwenen. Nu, nu kent gij den dief! Ja hij is het! Hij had hem! Het is bewezen. O schavuit, die gij zijt! Ik zal u de oogen uitkrabben. Ik zal
Te midden der groepen bewegen zich, met rustigen tred en een weemoedige uitdrukking op hun zachtzinnig gelaat, vijf of zes monniken; zij helpen hier een kind aan boord stijgen, bezorgen ginds een armen schooier vrijen overtocht, koopen een brood voor een armen kreupele: in één woord, zij zijn overal bezig, om waar zij kunnen de ongelukkigen en behoeftigen onder de schare te helpen.
»Er is toch niets gebeurd?" riep moeder Jane, toen zij nog maar nauwelijks zijn gezicht gezien had. »Het ergste wat ons nog overkomen kon!" zei de kreupele somber: »De conscriptie wordt ingevoerd!" Hij liet zich in zijn stoel neer, de kruk ruw naast zich in den hoek werpend. Moeder Jane verbleekte. De conscriptie!
»Maar ik ben Franciscus Stargardt", antwoordde de vader. »In dat geval zijn we verplicht, ù te arresteeren!" zei de wachtmeester, met verwondering en zelfs met eenig medelijden den kreupele aanziend. »Maar... ik ben volstrekt niet aan de Haarlemmerpoort geweest... Aan géén van de opstootjes heb ik deelgenomen...!"
Maar, goede vrienden, zal nu een tocht naar Dal niet te ver voor een kreupele zijn? Gaan zal ik niet kunnen..." »Laat dat maar aan ons over," zei Hulda. »Dat is alles goed en wel. Maar, hoe zult gij mij derwaarts vervoeren?" vroeg de vreemdeling. »Verontrust u daaromtrent niet, mijnheer," antwoordde Joël. »Ons karretje wacht ons hier beneden aan het pad.
In de stad aangekomen, liet hij zich in een open rijtuig naar buiten brengen, de frissche lucht en de halve duisternis verkwikte hem en gaven hem rust; hij nam plaats op de voorbank, naast den koetsier, en zat onopgemerkt te glimlagchen om de ingenomenheid waarmede die trouwhartige voerman over den schimmel sprak, die hen op een sukkeldrafje naar Duinendaal bragt, en over nog een half dozijn andere, even magere en even kreupele dieren, die op stal of in het land de terugkomst van dezen asthmatieken kameraad verbeidden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek