Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Geheel onverwacht verscheen op den middag, die voor ons uitstapje bestemd was, Tamasese bij mijnheer Krüger, vergezeld van twee zijner voornaamste opperhoofden; nu waren zij ongewapend. Hij had evenals al de overige inlanders zijn wapenen moeten afleggen.
U zult die vervelende boeken wel weer gauw in orde maken, en u moest eigenlijk blij zijn, dat ik zoo weinig aanleg voor dezen handelstak heb, want anders had men u hier in het geheel niet heengestuurd." "Mijn luchthartige neef heeft hierin werkelijk gelijk, beste Arendt," zeide mijnheer Krüger, die juist bij de laatste woorden van Petersen het kantoor binnen was gekomen.
Op de terugreis zeide Hendrik lachend tot zijn neef: "Je bent zoo vriendelijk geweest, beste neef, mijn Kerstgeschenk voor de lieve kleinen op vijftig dollars te bepalen, maar ik moet je eerlijk bekennen, dat ik op het oogenblik maar twintig dollars in kas heb." "Maar hoe is dat nu mogelijk, Hendrik?" riep mijnheer Krüger vrij boos.
Voor ons, nuchtere beschouwers en onwillekeurige critici, maakte het een vreemden indruk, dat het bovengedeelte van het lichaam, dat uit de wolken zichtbaar is, Kruger voorstelt in gekleeden jas.
Op verzoek van mijnheer Krüger was de rentmeester Mertens ook verschenen. Na het middagmaal gebruikten wij onze koffie op de veranda aan de voorzijde en waren juist voornemens ons naar het zendelingenhuis te begeven, toen mijnheer Beckmann ons met de woorden: "Heeren, één oogenblikje, als het u belieft!" terughield.
Bovendien is geduld een noodzakelijke deugd voor iederen zeeman, en voorloopig moet gij u maar als zeelui beschouwen, wien een ongeluk overkomen is." "Tot mijn spijt moet ik u volkomen gelijk geven, kapitein Johannsen," antwoordde mijnheer Krüger.
Daarom verzocht hij den heer Krüger, dien hij reeds sedert een paar jaar kende, en die volkomen op de hoogte was van den toestand op Upolu, het daarheen te leiden, dat door bemiddeling der Duitsche Handel- en Plantage-Maatschappij, het eindelijk eens rustig en ordelijk mocht worden, op Samoa en dit in het vervolg alleen aan Duitschland zou toebehooren.
"Ik vrees echter zeer." vervolgde de directeur, "dat de dood van den ouden, onschadelijken Malietoa, groote onrust en verwarring in geheel Samoa veroorzaken zal. Gij, waarde Krüger, zijt met de tegenwoordige omstandigheden nauwkeurig bekend, maar voor Arendt is het zeer goed, wanneer hij hiervan wat op de hoogte komt, opdat hij niet te eeniger tijd een onvoorzichtigheid bega.
Alle kransen, hem toen vereerd, hangen in gedroogden toestand daar aan de wanden en het opmerkelijkst in die kamer is de schilderij, Kruger voorstellende als hij ten hemel vaart, toegewuifd door zijne landgenooten en vereerders.
Hij kon dertig jaar zijn en droeg een soort van kiel van een lichte, witte stof en den lava-lava van gekleurde zijde; in de linkerhand hield hij een zeer mooi geweer en om het hoofd had hij een witten doek gewonden, het teeken van de partij, waartoe hij behoorde. Hij gaf den heer Krüger, met wien hij persoonlijk bekend was, de hand en begroette hem met het gebruikelijke: "Talofa!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek