Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
»Het is iets van veel grooter waarde voor ons. Het is de afdruk van een houten been. Hier op het kozijn ziet gij den afdruk van een grooten schoen met breeden, beslagen hak, en daarnaast dien van een houten been." »Dat is de man met het houten been!" riep ik. »Juist. Maar er is ook nog een ander geweest, een zeer handig en werkdadig bondgenoot. Zoudt gij dien muur kunnen overklimmen, dokter?"
Kin en bovenhoofd had ze, als bij een gekwetste, in doeken gewonden, aan haar voeten graaide een kind over den vloer van gebakken steenen en spartelde met de naakt-blozende beentjes in de lucht. Verderop verliet een Moor zijn huis, overstappend het drempeltje, neêrbukkend uit het lage kozijn, met een verstoord kijken ging hij norsch voort.
In den hof voor de deur van den gang bleef het meisje staan en zeide tot haren kozijn: "Ach, ik kan mij aan de schrikkelijke gedachte zijns doods niet gewennen, Er moeten middelen bestaan om dit ongeluk te voorkomen; maar hoe deze middelen ontdekt, zoo alleen en verre van de menschen? Gij, Willem, gij zijt man; hebt gij niets gevonden, niets beproefd om onzen armen oom het leven te behouden?"
»Neen, neen. Wij kunnen niet loochenen dat gij somwijlen den spijker op den kop slaat. Wel, wel! Deur gesloten, dat begrijp ik. Voor een half millioen aan juweelen vermist. Hoe stond het met het venster?" »Gegrendeld; doch er zijn voetstappen op het kozijn." »Wel, wel; als het gesloten was, dan konden de voetstappen niets met de zaak te maken hebben. Dat is elk met mij eens.
Hij staat onder dat steenen kozijn waar de fontein opspringt, en houdt het glas met ijzerhoudend water, waaruit hij nu en dan een teug neemt, in de hand. Eén helder oog is, over den vergulden rand van zijn bril gevestigd op nicht Jeanne, met onverbiddelijke strengheid. "Mm," zegt hij en slurpt.
't Was een dakvenster van een huis met zes verdiepingen, dat even buiten de barricade stond. De matras rustte onder op twee droogstokken en hing boven aan twee touwen, die aan spijkers in 't kozijn waren gebonden. Men zag deze twee touwen duidelijk, maar fijn als een draad. "Kan iemand mij een karabijn met dubbelen loop leenen?" zei Jean Valjean.
In de hitte der vuurlooze gebeurtenis hadden ze allen 't sportkostuum vergeten en in de nieuwe hitte van diè ontdekking werden ze nòg verrast door 't hoofd van 'n politieagent, die over 't kozijn keek en met gezag an z'n snor draaide. "Is 't weer gaan smeulen?" , vroeg-ie vluchtig aantikkend. "Nee! Donder op!", vl
"Waarom niet, kozijn? Men moet worstelen tot het einde." "Het is, ziet gij, nichte, dat er heden iets onverklaarbaars met ons is geschied.
'r Rok hoorde-die neerglissen en in de glimmering van 't venster zag-ie even 'r naakte armen voor ze 'r nacht-jekkie antrok, armen, mager als pijpen van 'n skelet. Babbelend, voor 't kozijn gebogen, met 't uitzicht op den wachtenden muur, wikten ze de kansen, wat 'r van de eerste eischen zou blijven staan, wat Dekker zou laten vallen.
Zooals een bruigom gaande door zijn kamer zich kleedende met wit denkt: dit ben ik, en ik word spoedig met een andere. Zoo ging de rappe Willem met zijn hand, en met zijn voet die aftrapt' van den grond, door zijne kamer op dien Zondagmorgen. Hij trad stil naar het raam en legde op 't kozijn zijn handen, en keek in het blauwe neder. En stil zooals een rivier gaat ging door zijn hart zijn leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek