Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"En van overspanning en angst!" voegde Watson er bij. "Neem mij niet kwalijk. Vertel verder asjeblieft." "De kornel had nu insgelijks den oever bereikt. Daar hij Engel niet zag en de rivier niet zeer breed was, dacht hij, dat zijn slachtoffer naar de overzij was gezwommen, en ook hij ging te water.
Men vertrouwt den kornel niet; en ik ben overtuigd, als de trein stilhoudt, dat dan eensklaps allen elkander zullen verdringen om er in te komen." "Nu, mij is het wèl! Ik zou geen kameraad willen benadeelen om mij zelf te verrijken, en ik zal den kornel waarschuwen, dat hij dat niet moet probeeren.
Aan den Eagle-tail, niet ver van de brug af, hadden de tramps halt gehouden. Een hunner, waarschijnlijk de kornel, was toen, beschut door het daar staande struikgewas, opgeslopen naar de spoorbaan, waar hij stellig getuige geweest was van de gevangenneming van de gansche bende. Na zijn terugkeer hadden zij zich uit de voeten gemaakt.
En wie heeft zijn zakken geledigd, en hem zijn wapentuig afgenomen?" "Ook dat heb ik." "Maar zijn mes hebt gij hem laten houden." "Hij had in het geheel geen mes." "O ja, maar hij had het weggestopt. Vervolgens lag hij, altoos doende alsof hij dood was, achter den kornel, en heeft niet enkel de riemen losgesneden, waarmee zijn armen op den rug vastgebonden waren, maar hem tevens het mes gegeven."
Hij zag den kornel opstaan en met de twee anderen fluisteren; hij zag, dat een van die twee een onwillekeurige beweging achterwaarts maakte. Hoe gering en schier onmerkbaar die beweging ook was, aan den Grooten Beer verried die toch wat er gaande was. Hij stiet met zijn hand den ouden Bender aan, en fluisterde hem toe: "Gauw weg! Kornel u gezien en u vangen. Gauw, gauw!"
Waarom master Blenter naar wraak dorst, weten wij reeds; maar waarom Droll met zijn wakkeren Fred dien kornel op de hielen zit, heeft hij ons nog niet gezegd. Ik wil ook volstrekt niet indringen in zijn geheimen; hij zal vroeg of laat vanzelf wel openhartig worden. Maar één ding wil ik u toch niet verzwijgen.
De trein komt hier aan, houdt vijf minuten stil, en rijdt dan weer door. Een uur gaans van hier brandt ons vuur. Daar zetten onze twee kameraden, die op de locomotief staan, den machinist de revolver op de borst en dwingen hem om te stoppen. Wij omsingelen den trein; de kornel stapt er in, en neemt...." "Wacht even!" viel de andere hem in de rede. "Wie stapt den trein in?
Dan zou hij stellig op het kantoor geplaatst zijn, had zoodoende gelegenheid gehad om de boeken na te zien, en zou ons reeds den eersten of tweeden dag geheel op de hoogte van den staat van zaken hebben kunnen brengen." "Verduiveld," riep de kornel. "Dat is waar! Hoe heb ik zoo onnoozel kunnen zijn, dat niet dadelijk in te zien!
Kornel heeft zich met zijn twintig helden schuilgehouden; maar Tonkawa heeft zich aan groot gevaar blootgesteld, om meisje en passagiers te redden. Kornel spoedig nog meer van Tonkawa hooren!" Het geredde meisje werd naar de kajuit gedragen. Nu strekte de stuurman, die het beste uitzicht had, zijn hand uit naar bakboord, en riep: "Kijkt den panter eens! En het vlot!"
Daar lag hij een oogenblik als versuft, doch toen zich schielijk oprichtende, trok hij zijn mes, en vloog als een razende op den reus aan. Deze had zijn handen in zijn broekzakken gestoken, en stond daar zóó bedaard, alsof hem niet het minste gevaar dreigde, en de kornel in het geheel niet bestond. Deze brulde op woedenden toon: "Hond! mij een oorveeg? Dat kost bloed, en wel het uwe!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek