Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
In het algemeen zijn de maatregelen tot herstel aan te wenden verschillend, naarmate de oorzaak, die de ziekte te voorschijn riep, eene andere is. Heeft het dier koude gevat, dan koestert men het op een warmen stal. Is de spijsvertering gestoord, dan trachte men dit gebrek door bittere, aromatische kruiden te verhelpen, en men zie toe dat men geen voedsel geeft door schimmel of gisting bedorven.
Gij bemint den Ambtman niet, gij koestert alleen achting voor zijn karakter: gij neemt hem, ik moet u openhartig mijn gedachte zeggen, alleen om mij alle hoop voor de toekomst af te snijden, om u zelve te behoeden tegen een genegenheid, die u schuldig voorkomt.
Het deed mij leed; maar nu ik met u als vrouw gesproken heb, zie ik alles anders in; ik peil je kommer en ik kan je niet zeggen, hoezeer ik met je begaan ben. Maar, Dolly! Mijn hartje! Eén ding zou ik nog zoo gaarne willen weten.... Ik weet niet.... Hoeveel liefde gij nog in je hart koestert voor hem?
Daar woonde de engelsche presbyteriaansche zendeling Mac., wiens geest zoo weinig evangelisch is gestemd en die een zoo krachtigen haat tegen Frankrijk koestert. Wij lieten aan stuurboord die kaap liggen, waar de engelsche vlag boven wapperde, en bemerkten weldra de eerste huizen van Port-Havannah. Wij ankerden tegenover de magazijnen van de Caledonische Maatschappij.
Voor den mensch koestert het nagenoeg geen vrees; het kent echter zijne vijanden wel en geeft blijken van angst of bezorgdheid, zoodra zij verschijnen. Bij den omgang met zijne soortgenooten en met zwakke dieren in 't algemeen toont het een lieftallige speelschheid maar ook neiging tot plagen en een zeer onaardige krakeelzucht; zijn leven is daarom niet bepaald gezellig en zelden vreedzaam.
De vrouw wordt ouder, men is vol levenslust en voor men er eigenlijk erg in heeft, bespeurt men, dat men haar niet meer zoo bemint als vroeger, hoewel men heel veel achting voor haar koestert. Dan komt plotseling een werkelijke liefde en men is verloren!" Lewin glimlachte. "Ja, verloren!" ging Oblonsky voort. "Maar wat nu te doen?" "Geen kalatsch stelen!" Stipan Arkadiewitsch lachte luid.
"En wie zegt u, dat ik mij die zegepraal ten doel heb gesteld? Oneer zou ik er in geen geval mede inleggen. Ook vind ik u potsierlijk. Zijn dan uwe eigen overwinningen altijd evenredig geweest aan de goede meening die gij van uzelven koestert? Om dat te kunnen gelooven, zou ik minder goed op de hoogte moeten zijn van uwe geschiedenis."
Ik schrijf aan den aanhoudenden angst voor den laster de somberheid toe van de Braziliaansche in het algemeen en van de vrouwen in Sao Paulo in het bijzonder. Daar ze bovendien apathisch is, geeft ze zich geen moeite, om door lectuur of nuttige bezigheid zich afleiding te verschaffen; in plaats van er tegen te strijden, koestert ze haar somberheid door lange siësta's in een schommelstoel.
Maar volgens mij is het een zaak, die eerder voor dr. Watson geschikt is dan voor ons." "Een ziekteverschijnsel?" vroeg ik. "Krankzinnigheid in elk geval. En een zonderlinge krankzinnigheid tevens. Zoudt u zich kunnen voorstellen, dat er thans nog iemand bestaat, die zulk een haat koestert voor Napoleon I, dat hij elk portret, dat hij van den grooten keizer ziet, zou willen vernielen?"
Hij weet, dat Zoroaster zijn profeet is en dat de eerbied, dien hij koestert voor het vuur, niet tot aanbidding reikt; maar hij ontleent aan de Hindoes en aan de Mohammedanen enkele van hun bijgeloovige gebruiken. Hij brengt even graag zijn offers van geiten en gevogelte aan de hindoe-godheid van de kinderpokken, als hij pelgrimstochten doet naar de heiligdommen van mohammedaansche heiligen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek