Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Ik kijk er niet meer naar; 't eene bronnenmeisje ziet mij aan 't venster staan. Ze knikt mij toe, kijkt omhoog naar de lucht, trekt haar mondhoeken omlaag en schudt met het hoofd, haalt de schouders op, knikt mij nog eens toe en geeft aan een magere Engelschman, die met den kraag van zijn demi saison omhoog voor haar tafeltje staat, een glas "Kochbrunnenwasser".
"Kom bij broer." Zus waggelt en valt, maar hij grijpt haar en zet haar weer op de onbeholpen beentjes. "Hier, pak vast," zegt hij dan en geeft haar een takje als ballanceerstok in haar handjes. "Goed vasthouden." De dikke knuistjes grijpen het takje stevig vast. "Ja, ja," knikt ze. "Vooruit, toe dan maar, daar gaat ze," en het gaat heusch.
Aan Prinses Colibri hangt het tienjarig bleeke kind. "Bravo! bravo!" Er is werkelijk enthousiasme in de zaal. En de kinderen werken heel goed. De meneer met de ridderorde knikt. Tien minuten werken ze zoo de kinderen en draagt de meneer met de ridderorde den stoel heen en weer. Soms tilt hij het jongste meisje bij de ringen. Eindelijk is het dan toch klaar. De geheele zaal applaudisseert.
Wij hebben veel ballast; zal ik nog wat uitwerpen? Doe zooals gij wilt", antwoord ik hem. Hij keert zich naar Crocé en herhaalt dezelfde vraag; Crocé knikt van ja, met een zeer sterk gebaar. In het schuitje waren minstens nog vijf zakken ballast, en er hingen omstreeks evenveel aan den buitenkant. Deze laatsten waren echter niet meer geheel vol.
Ja dáárom hield zij de vensterblinden ter halverwege gesloten ofschoon ze de ramen heeft opengezet, dewijl hij daar zeer op gesteld is. En zie, daar kwam ze nu zelve met den verkwikkenden drank: "Eva!" "Lieve August, gaat het beter? Waarlijk beter?" Helmond knikt, maar antwoordt niet.
Verwonderd over dezen ongewonen toeloop, zoo vroeg in den morgen, gelastte zij Magdalena, naar de oorzaak te vernemen, en deze, haar bereidwilligheid met een stijven knik te kennen gevende, verliet het vertrek. "Kijk mij zoo een malle prinses eens aan," zeide Geertrui: "knikt ze je niet toe, alsof zij de Freule en UEd. de kamenier was. Die madam heeft ook vast reis gedroomd, dat zij heel wat was."
De bode verschijnt, en zegt op de gewone, eentonige wijze: »De secretaris-generaal vraagt naar u, meneer!" Verward ziet de jonkman op. Hij knikt, en traag schuift hij zijn stoel weg. Dat was in lang niet gebeurd, maar daarom niet versaagd hij is gereed. Bedaard loopt hij langs gangen, en daalt hij trappen af, die hem naar de kamer van den secretaris-generaal zullen brengen.
Het meisje knikt bevestigend. »En zijn dat slechte huwelijken geworden?" vraagt hij. Zij trekt de schouders op. »Ik weet het niet," zegt zij.
Zelden volgt hij horizontale takken; wanneer dit een enkele maal geschiedt, loopt hij er niet over heen, maar klautert steeds in hangende houding bij de onderzijde langs. Terwijl hij zich vastklemt, worden de borst, de hals en de kop ver naar achteren gebogen; bij het springen knikt hij met den kop.
Zijn hoed houdt hij in de eene, zijn zakdoek in de andere hand; beurtelings wijft hij zich koelte toe en droogt zich voorhoofd, slapen en hals. Hijgend en blazend knikt hij mij toe en neemt, ademloos tegenover mij, op een stoel plaats.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek