Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Ik ga langzaam de trap op en af, en soms hoort ze mij, en ze trekt haar deurtje open en ze knikt liefelijk of zegt met onuitsprekelijke innigheid: "Hoe vaart ge, mijnheer Doxa?" Andermaal ontmoet ik haar beneden, in den gang vóór de herbergzaal. Ze loopt me nooit onbeleefd voorbij, zooals zij wel het recht zou hebben te doen, zal u toch dunken.
Als zij zich eindelijk over hem ontfermt en te gelijk een getuigenis omtrent zijne reinheid verlangt, er aan toevoegend, dat zij dezen eisch slechts pro forma stelt, daar zij van hèm zeker is, dan luidt zijn antwoord: "ik kan naar waarheid zeggen, dat de vrouw mij ongenaakbaar is geweest". En even later knikt hij resoluut: "De waarheid moet ons heilig zijn".
"Is het waar, dat ge uwe zonen laat werken aan donna Micaela's spoorweg?" vraagt de bedelaar. Donna Silvia klemt de lippen op elkaar en knikt toestemmend. "Gij zijt een moedige vrouw, donna Silvia. Falco zou zich op u kunnen wreken." "Laat hij zich dan wreken," zegt donna Silvia. "Maar ik wil den man niet gehoorzamen, die mijn vader gedood heeft.
En de goedhartige Boer is vriendelijk genoeg, om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen. »Als Cecil Rhodes soms komt, weet je, of Jameson zijn knecht, dan zullen we hem in dezen zak zien te stoppen!" Zeger Jansen zegt deze woorden tot ontzetting van den kellner luid genoeg, dat al de omstanders het kunnen hooren. »Is dit hier een Engelsche vergadering?" De kellner knikt bevestigend.
Hij loopt buitengewoon snel, met omlaag gehouden kop, ingetrokken hals en horizontalen romp; bij iederen stap knikt hij met den kop. Zijn ongemeen smal lichaam stelt hem in staat om overal gemakkelijk doorheen te dringen en zelfs, daar waar geen paden zijn, snel door het dichte gras te loopen.
Daaronder zijn passen, zooals een Fransch dansmeester zijnen leerlingen nooit geleerd heeft. Hij smijt zijne beenen vooruit, als wilde hij ze wegwerpen. Hij trekt ze terug en slaat ze weder in elkander. Somwijlen knikt hij plotseling tot op den grond toe, in zijne knieën door. Men meent, dat hij op den grond gevallen is, maar spoedig springt hij juichende weder op.
"'t Begin heb je zeker al gezien, nieuwsgierige vrouw!" en lachend knikt hij haar toe, als hij lezend vervolgt:.... "uit uw laatsten brief, beste Dorus, heb ik gezien, dat ge zoo recht gelukkig zijt. Dat Augusta voor u een uitmuntende vrouw zou zijn, wist ik immers wel vooruit. De kleine Frits, mijn petekind, groeit dus goed; dat verheugt mij bijzonder!
"Een graaf!" zegt Kaatje, vuurrood geworden: "Is hij een graaf! Ben ik bij een.....?" "Jawel, dat zeggen ze allemaal. 'En mooi ding! 'En graaf met 'en apetheek. 't Is schande!" "Voor vier duiten drop!" grinnikt de molenaar. "Nee maar gekheid is gekheid;" herneemt Careltje die geen gekheid verstaat: "Ze hebben niewaar Kaatje gisterenavond visite gehad?" Kaatje knikt "Zie-je, gesmuld en gebrast!
Hij staat recht en gaat van dichterbij dat vrouwelijk meesterstuk bewonderen. Hij knikt. Hij toetst rijzekens het matte satijn der armen en sluit vluggelings zijne oogen in een walm van den frisschen schouderreuk. Hij legt zijne hand op haar leên, vezelt: Gij zijt een porseleintje van uitgelezen kostbaarheid. En zeldzaam als uwe goedheid? Ik min u. Ik min u, o ja!
Ben je koud dat je zoo huivert?" Zoo spreekt en vraagt de bewogen vrouw; maar ze wendt daarna het hoofd, want ze wil niet dat hare tranen hem zullen bedroeven. En Frans, hij wordt ook zoo heel akelig; hij kan het niet goed aanzien, en fluistert: "Moeder zal ik naar den dokter gaan?" En Geertje knikt; en Frans verwijdert zich snel om weder den arts te halen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek