Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Zij waren immers de vertegenwoordigers der Aarde, de verleden en tegenwoordige menschheid! 't Was immers door hun oogen dat die menschheid den blik liet weiden over gindsche maanstreken. Was dat geen ontroerend denkbeeld? Hunne waarnemingen, met het gewapend oog gedaan, werden met de kaarten vergeleken. De eerste waarnemer der Maan was Galileï. Zijn gebrekkige kijker vergrootte slechts 30-maal.
't Zou overbodig zijn hier Napoleon te schetsen, te paard, met den kijker in de hand, in den vroegen ochtend van den 18 Juni 1815, op de hoogte van Rossomme staande. Voor hij is aangeduid, heeft ieder hem in 't oog.
De keizer, over deze vreeselijke ontknooping peinzend, richtte ten laatsten male zijn kijker over alle punten van het slagveld. Zijn garde, met het geweer aan den voet achter hem staande, keek van omlaag tot hem op met een soort van godsdienstigen eerbied.
Met een grooten kijker in de hand keek hij met een buitengewone aandacht naar alle punten van den gezichteinder; toen hij dit gedaan had, ging hij naar het luik, en sprak den volgenden volzin uit; ik heb dien onthouden, omdat hij alle morgen onder dezelfde omstandigheden herhaald werd; hij luidde aldus; "Nautron respoc lorni virch." Wat het beteekende zou ik niet kunnen zeggen.
Hoe vrolijk had hij van den steven Den Ooster-Oceaan begroet, Den kijker in de hand geheven, En lucht gezien en land vermoed, Tot schril de kreet weêrgalmde in 't want: "Brand, Schipper! brand, in 't ruim is brand!"
Welnu, ik heb slechts mijn kijker op een hoogen berg op te stellen. Dat doen wij. Dat zal een vergrooting van de lichtsterkte geven tot het 48000voudige, zoodat de maan een afstand van slechts 20 kilometer schijnt te hebben en de voorwerpen slechts 9 voet doorsnede groot behoeven te zijn om zichtbaar te wezen." »Dus ons projectiel een doorsnede van 9 voet!" riep Maston uit. »Juist."
Bob hield den kijker voor het oog en doorzocht met het gewichtig gevoel van een soldaat, die een vijandelijk kamp verkent, het terrein. »Mis hoor!» zei Bob terneergeslagen. »Ik zie ze nergens. Ze heeft ze zeker hier of daar weggestopt.» »Misschien wel in de keuken,» zei ik. »Ja, of in het schuurtje. Ik althans zie ze niet. Zoo'n akelige meid, 't zijn h
Zie eens door dien kijker, zeide ik, en uw nieuwsgierigheid zal bevredigd zijn. Zij keek, maar zag niets anders dan den witten weg, want er was nog geen rijtuig te zien. Toen bracht ik op mijne beurt mijn oog voor het glas. Hoe is 't, hebt gij niets door dien kijker gezien? vroeg ik op den toon van Vitalis, als hij zich tot het geëerde publiek wendde.
Daar kwam een klein, grijs mannetje aan met een bril en een puntbaardje, op een nietig ezeltje, beladen met een reuzenknapzak vol geheimzinnige voorwerpen, waartusschen dreigend en hemelwaarts wijzend, een onmetelijk groote kijker opstak. Dat was de sterrenwichelaar van Z.M.
»Kijk eens, dáár, Bob, dáár, vlak onder het keukenraam, op den grond! Daar liggen ze!» Bob zette den kijker van zijn oog want zonder dat voorwerp zagen wij veel beter, hoewel wij dat natuurlijk voor geen honderd gulden hadden willen bekennen, en nu zag hij ze ook. »'t Zijn ze, Dorus! Die aap! Ze heeft ze vlak onder het keukenraam gelegd om ze goed onder haar bereik te hebben.»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek