Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
"Ja," hernam De Valois, "ik wil dat mijn koninklijke broeder u weder op de troon uwer vaderen plaatse!" "En welk middel dunkt u krachtig genoeg om dit wonderwerk te wrochten, daar hij u mijn land gegeven heeft?" "Luister, edele Graaf, uw dochter zit troosteloos in de kerkers van het Louvre uw erfdeel is verbeurd en uw kinderen hebben geen lenen meer.
"God, mocht ik door dit middel, de tranen van mijn armzalig kind zien opdrogen. Maar wie weet of de banden des kerkers mij ook niet wachten in dit gevaarlijke Frankrijk!" "Vrees niet, Graaf, vrees niet," hernam De Valois, "ikzelf zal u verdedigen en bijstaan. Een vrijgeleide met mijn zegel en op mijn eer bekrachtigd zal u te Rupelmonde terugbrengen, indien onze pogingen vruchteloos waren ."
"Vaarwel, dat God u bescherme!" murmelde de jonge ridder, schier bezwijkende van smart. De wapenknechten grepen de Kerels en de vrouwen bij de armen en leidden ze naar de kerkers die hun waren toegekend. Deze kolen, zich hechtende aan de daken, deden vlammen ontstaan, welke de wind aanblies, en die, zich uitbreidende, het dak naar alle kanten verslonden." GALB., p. 371.
Maar daar verscheen eensklaps tot aller verbaasdheid een heer in de deur des kerkers, en Mie-Wanna deinsde schrikkend terug, terwijl zij met afgrijzen in de oogen uitriep: "Frederic! onze vervolger, onze beul!"
"'t Is wel!" riep hij uit, en zich tot zijne krijgers wendende, gebood hij: "Sluit ze allen op! De kerkers hebben plaats genoeg!" Maar daar trok plotseling Jonker Jan het zwaard, dat nog altoos aan zijne zijde hing. "Bij St. Joris, dat zal niet gebeuren!" donderde hij Vianen toe. "De Edelvrouwe zal den kerker niet binnentreden!" "Slaat hem dood!" schreeuwde Vianen. "Wat denkt die knaap wel!
Wie zal zeggen of dit verhaal waarheid behelst? Wie zal de geheimen van dat sombere, tragische sterfbed openbaren? Wat hiervan zij, het is zeker dat de nieuwe souverein handelt alsof hij zulk eene waarschuwing ontvangen heeft. Hij begon zijne regeering met eene daad van barmhartigheid: de poorten van honderden kerkers werden geopend; duizenden ballingen werd de terugkeer vergund.
In dien zomer van '49 en de jaren daarna woei een wind van reaktie, men nam gevangen, vervolgde, trachtte de oppositie den kop in te drukken. In de provincie waren de gevangenissen overvol. Men kon de gevangenen niet naar Parijs dirigeeren, want ook in de hoofdstad waren de kerkers opgepropt.
Maar opperbevelhebber Voutcha wendde onverschilligheid voor, troostte zijn geliefde schoondochter en beloofde haar, dat hij hem even gemakkelijk gevangen zou nemen, als hij het reeds de drie ridders had gedaan, die in zijn kerkers lagen. Voutcha riep zijn zoon en beval hem drie honderd ruiters te roepen, en den overmoedige onmiddellijk te grijpen.
Wel werden nu en dan enkele schepen in beslag genomen, enkele schippers in 's konings dienst geprest of in de kerkers der inquisitie geworpen: maar daar bleef het ook bij; en onze kloeke kooplieden lieten zich door dergelijke verdrietelijkheden niet afschrikken, waar zoo schitterende winst de welgeslaagde onderneming bekroonde.
Sommigen deden zij stikken in de modder, anderen hingen zij bij de voeten, het hoofd, of de duimen op, en staken vuur onder hen aan. Zij bonden sommigen met touwen vol knoopen het hoofd, totdat zij hun de hersens indrukten, terwijl zij anderen in kerkers wierpen, vol slangen, adders en padden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek