United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !
Te zamen konden zij evenwel niet blijven; want bij het minste woord zouden zij elkander aan het lijf willen, en dan werden de Kerels blootgesteld aan het gevaar van elkander in eenen gruwelijken broederstrijd te vernielen. Het verlies van den kastelein liet de Kerels zonder opperhoofd. Wie zou nu over hen gebieden? Robrecht? Burchard? Geen van beiden zou de bevelen van den anderen aanvaarden.
"Zoo is het, vader; ofschoon de kastelein het zeer kwalijk nemen zou, indien hij u op dien toon over de verlichting van zijn etablissement hoorde spreken. Daar zijn wij er. Goeden nacht, vader; morgen-ochtend vóór uw vertrek zie ik u nog." "Dat behoeft niet, mijn jongen. Gij hebt een vermoeijenden dag gehad, en ik geef u verlof om uit te slapen.
Na 't eten dadelijk weer naar de socie! halzen genoeg om te omhelzen, en halzen in den kelder van den kastelein.... Hola! zou 't niet beter zijn in de armen van mijn goeden vader en ja! ja!! aan den hals van mijn lieve moeder....?" Bladz. 51 10 Mei 18.3. "De advocaat Mr. A. D. Van Bavik heeft consult gegeven. Daar liggen ze voor me de zes schellingen.
Wij zullen de zoogenaamde Dirnitz met hare wapenzaal maar onbezocht laten, en keeren door de poort naar het voorhof terug. Daar staat het Ridderhuis, waarvan de restauratie nog niet geheel voltooid is, en dat tot woning dient voor den kommandant of kastelein, zooals zijn eigenlijke titel is.
Na den maaltijd vroeg de gast wat hij schuldig was; de kastelein schreef met dubbel krijt, en zei, dat er nog een paar goudstukken bij moesten. De jongen greep in zijn zak, maar zijn goudstukken waren op. »Wacht een oogenblikje, kastelein,« zei hij, »ik zal even geld gaan halen,« en hij ging, maar nam het tafellaken meê. Daar begreep de waard niets van, en hij sloop hem nieuwsgierig achterna.
"Doe naar uw goeddunken, neef." "Maar zeg mij, ik bid u, kastelein, kent gij den inhoud van den brief dien ik dragen ga?" "Ja, ik heb hem gelezen." "Hoe noemt de proost daarin mher Willem?" "Hij noemt hem burggraaf." "Maar het is gevaarlijk; met allen eerbied voor mijnen oom zou ik schier durven zeggen dat hij zijnen gildeneed ontrouw is.
In het Hôtel de l'Epée werd het vermoeide gezelschap goedgunstig opgenomen. Zij hadden de satisfactie, den kastelein te hooren aanmerken, dat de door hen afgelegde weg de moeite der beschouwing naauwelijks waardig was.
"Hij is bezig met het schrijven van eenige bevelen; hij zal aanstonds komen." "En de kastelein?" "Die is met hem." Burchard zette zich zoo zwaar neder dat de eiken stoel onder hem kraakte, als ginge hij breken. "Het schijnt dat de komst van onzen graaf u niet verblijdt?" bemerkte Segher Wulf. "De komst van den graaf is mij onverschillig" mordde Burchard. "Waarom ziet gij er zoo ontevreden uit?"
Den volgenden morgen vertrok ik dus met den eersten trein, ondanks de vermaningen en vertoogen van mijn kastelein. Ik moet echter bekennen, dat hij, toen hij de schoonheid der omstreken van Csucsa roemde, eens niet gelogen had.
Eenen enkelen ridder, den kastelein of burggraaf van Yperen, die nevens den vorst zat, meende Burchard als eenen vriend en verdediger te mogen beschouwen. Het was Willem van Loo, afstammeling der graven van Vlaanderen, en die slechts na eenen ongelukkigen oorlog zich gedwongen had gezien de kroon aan Karel van Denemarken af te staan.
Woord Van De Dag