Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
MEVR HOLT. ... staat Lona Hessel op van haar stoel, en geeft den knappen, fijngemanierden Karsten Bernick een oorvijg, dat hij suizebolde. MEVR. LYNGE. Neen maar heb je nu ooit! MEVR. HOLT. Ja, het is heusch waar. MEVR. RUMMEL. En toen pakte zij haar koffer en vertrok naar Amerika. MEVR. LYNGE. Maar dan had ze misschien zelf een goed oogje op hem gehad?
LONA. Karsten, je praat er van dat wij gekomen zouden zijn om je er onder te krijgen. Laat mij je eens zeggen, van welk metaal hij is gemaakt, die verloren zoon, dien jullie brave maatschappij schuwt als een pestlijder. Hij kan jullie missen want hij is nu weg. BERNICK. Maar hij wou terugkomen.... LONA. Johan komt nooit meer terug. Hij is voor goed weg en Dina is met hem meegegaan.
Kijk ... ik verscheur beide brieven. Neem de stukken ... daar heb je ze. Nu is er niets meer dat tegen je getuigen kan, Karsten. Nu kan je gerust zijn; wees nu ook gelukkig ... als je kunt. Lona ... waarom heb je dat niet eerder gedaan! Nu is het te laat; nu heb ik mijn heele leven verspeeld; ik kan niet meer leven na dezen dag. LONA. Wat is er dan gebeurd?
Alleen in mijn handen kunnen deze bezittingen een ware en blijvende zegen worden voor de velen die zij brood verschaffen zullen. LONA. Ik geloof dat je daarin gelijk hebt, Karsten. JOHAN. Maar ik ken die velen niet en mijn levensgeluk staat op het spel. BERNICK. Het welzijn van je geboorteplaats staat ook op het spel.
JOHAN. Wie was het die vijftien jaar geleden profiteerde van dat schandelijke praatje? BERNICK. Je drijft mij tot wanhoop! Maar als je spreekt, ontken ik alles! Ik zeg dat het een complot tegen mij is, een wraakneming; dat je bent overgekomen om mij geld af te persen! LONA. Schaam je, Karsten! BERNICK. Ik ben wanhopig, zeg ik je, en ik vecht voor mijn leven. Ik ontken alles, alles!
LONA. Dan heb je toch maar gebrekkige wijsheid opgedaan, Karsten. (Legt haar handen zwaar op zijn schouders) Neen, hoor; waarheid en vrijheid ... d
HILMAR. Och, 't is dat gezanik weer over dien spoorweg. MEVR. RUMMEL. Neen ... maar dat kan toch niet! MEVR. BERNICK. Die arme Karsten, moet hij daar nu nog al meer onaangenaamheden over hebben.... R
MEVR. BERNICK. ... ging ik loopen; haalde Aune op; wij zijn met zijn zeilboot uitgegaan; het Amerikaansche schip wou juist uitzeilen. Goddank kwamen wij nog bijtijds ... ging aan boord, liet het ruim doorzoeken ... vond hem.... O Karsten, je moet hem niet straffen! BERNICK. Betty! MEVR. BERNICK. En ook Aune niet! BERNICK. Aune? Wat weet je van hem? Is de "Indian Girl" weer onder zeil?
LONA. Ik wil je helpen om vasten grond onder je voeten te krijgen, Karsten. BERNICK. Wraak nemen! Je wilt je wreken? Ik dacht het al. Maar dat zal je niet gelukken! Er is maar één mensch die met autoriteit zou kunnen optreden, en hij zal zwijgen. LONA. Johan? BERNICK. Ja, Johan. Indien iemand anders mij aanklaagt, dan ontken ik alles.
BERNICK. Vraag het mij niet.... Maar ik moet tòch verder leven! Ik wil leven ... voor Olaf. Hij moet alles weer goed maken, boete doen voor alles.... LONA. Karsten...! HILMAR. Nergens te vinden; weg; Betty ook niet! BERNICK. Wat scheelt je? HILMAR. Ik durf het je niet zeggen. BERNICK. Wat is dat? Je moet en zult het mij zeggen! HILMAR. Nu dan; Olaf is er van door met de "Indian Girl".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek