Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juli 2025


De tsaar had nauwelijks zijn jammerklacht geslaakt, of Milosh, zijn paard bij den toom leidend, verscheen voor de tent van den tsaar. "O, mijn heer, gij machtige tsaar!" zei hij, "staat gij mij toe dit tweegevecht aan te gaan?" De tsaar antwoordde: "Gij moogt het aanvaarden, o jeugdige Bulgaar! Maar helaas, er is maar weinig kans, dat gij dien pochenden kampioen van den koning kunt overwinnen.

Nauwelijks is de helm van den held zichtbaar, of met luid gejubel begroet de schare den uitverkoren kampioen; dat gejuich vergezelt hem op zijn tocht naar het aangewezen krijt, terwijl de chins-chins door komische sprongen en allerlei bewegingen schijnen te deelen in de glorie van hun heer; en het wanstaltig monster, met moeite in evenwicht gehouden door twee van zijn kornaks, zich in toorn heen en weer schudt en rondslaat met zijn staart, die de saamgedrongen menigte doet terugwijken en hier en daar een neus aanraakt of een hoed ter aarde werpt.

"Ik heb in het openbaar mijzelf als kampioen aangeboden, en zelfs de Prinses zal me daarvan niet terugbrengen." "Maar ben je dan zoo zeker van de overwinning?" "Even zeker als jij 't over een uur zijn zult." "Een uur!" kreet Elizabeth. "Nooit zal ik de kracht hebben zoo lang te wachten. Felix, ik doe afstand we zullen samen naar een ander land gaan, waar we het geluk zullen vinden.

"Hier, o machtige tsaar", zei hij, "is het hoofd van den kampioen van den koning!" Doushan was meer dan verheugd over zijn dapperheid en gaf hem veel goud. "Ga, mijn zoon" zei hij vriendelijk, "drink wat goeden wijn, en dadelijk zal ik u in den adelstand verheffen!" De tweede proef.

Onder deze omstandigheden meende Viglius zonder gevaar de rol van gehoorzaam dienaar met die van kampioen voor de rechten des volks te kunnen verwisselen; hij liet zich zóó krachtig in afkeurenden zin over de nieuwe belastingen uit, dat de woedende hertog hem met eene strenge straf bedreigde.

Toen drukte Zabern's vuist haar arm zoo vast en ruw, dat de pijn haar tot bezinning bracht. "Prinses," fluisterde de Maarschalk, "het moet. En ik weet, ik weet" voegde hij er met nadruk bij, "dat Felix overwinnen zal." Toen raapte Elizabeth al haar krachten bijeen. Het moest. "Ik wijs dezen man aan tot mijn kampioen," sprak ze helder en vast.

Waar zoovelen aanwezig zijn, om dit werk van u over te nemen, is het onnoodig, dat gij u in het gevaar begeeft. Daarom smeek ik u mij toe te staan, dit avontuur op mij te nemen. Vergun mij, de tafel te verlaten en laat mij in deze uw kampioen zijn.

Niemand werd hooger vereerd en toch was hij nooit kampioen geweest. Hij was ongelukkig geweest en stond bekend als de onfortuinlijke bokser. Viermaal was het zwaargewicht kampioenschap hem ontgaan en telkens had hij verdiend het te winnen.

De koning sprak: "Vrouwe Galiëne kom, vertoon ons uw kampioen. Wij zijn hier, de ochtend is reeds verre. Waar is uw ridder, die strijden zou? Ik zie hem niet. Ik zal hebben stad en land en uzelve. Spoed, ontsluit de poort, want te lang wachtten wij. Kom tot ons."

Op het platte dak der kerk kon men twee mannen zien staan; zij hadden twee vlaggen, een witte en een zwarte, aan den voet van den vlaggestok gelegd. De oogen van heel het volk waren op dien stok gevestigd, want het was bekend geworden dat het hijschen van de witte vlag de overwinning van den kampioen der Prinses zou aankondigen, terwijl de zwarte zijn nederlaag zou melden.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek