Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Hij roeit tegen weer en wind op, en komt toch vooruit; dus, heer ridder, terwijl ik van het schoone weder in het gemoed van mijn heer gebruik maak, hoop ik, dat gij uw best zult doen, als het begint te stormen!" "Heer Zwarte Ridder, daar gij verkiest zoo genoemd te worden," zei Ivanhoe, "ik vrees, dat gij een praatzieken en lastigen nar tot gids gekozen hebt.
Het ééne was, dat zij in geen geval haar fleschje met kostbaren balsem, zelfs in handen van een geneesheer van hare eigen natie geven wilde, uit vrees, dat het onwaardeerbaar geheim ontdekt mocht worden; het andere was, dat deze gekwetste ridder, Wilfrid van Ivanhoe, een vertrouwde en gunsteling was van Richard Leeuwenhart, en dat, ingeval die vorst terugkeerde, Izaäk, die aan zijn broeder Jan geld verschaft had om zijn oproerige plannen te bevorderen, een machtigen beschermer, die Richards gunst genoot, hoog noodig zou hebben.
Men zou kunnen beweren, dat de historische roman reeds in de XVIIe eeuw heeft bestaan, daar Mlle Madeleine de Scudéry in 1649 haar grooten heroïschen roman, Le grand Cyrus, begon, op welk boek Sir Walter Scott een beroep doet in het 31ste hoofdstuk van zijn Ivanhoe.
Eindelijk werden ze opmerkzaam gemaakt op het klimmende gevaar door de rookwolken, die in de kamer rolden, door het geschreeuw om water, dat men boven het krijgsrumoer uit kon hooren. "Het kasteel staat in brand!" zei Rebekka; "het staat in vlammen! Hoe redden wij ons?" "Vlucht, Rebekka, en red uw eigen leven," zei Ivanhoe, "want geene menschelijke hulp kan mij van dienst zijn."
"Ik wil niet met u vechten," zei de Tempelier, met een veranderde, holle stem. "Laat uwe wonden heelen, verschaf u een beter paard, en dan zal ik het misschien niet beneden mij keuren om uwe kinderachtige snoeverij te tuchtigen!" "Ha! trotsche Tempelier," hervatte Ivanhoe, "hebt gij vergeten, dat gij tweemaal voor deze lans bezweken zijt?
Waldemar, wiens nieuwsgierigheid hem naar de plaats gevoerd had, waar Ivanhoe ter aarde was gevallen, keerde nu terug. "De dappere ridder," zeide hij, "zal denkelijk uwe Hoogheid niet veel ongerustheid baren, en Front-de-Boeuf in het ongestoord bezit van zijn leen laten: hij is zwaar gekwetst."
"Gij zult geene keus hebben, Rebekka; éénmaal hebt gij mij teleurgesteld; maar geen sterveling heeft zulks ooit ten tweedenmaal gedaan." Dit zeggende, greep hij de verschrikte maagd, die het kasteel met haar gegil vervulde, en droeg haar uit de kamer, in weerwil van haar angst, en zonder te letten op de bedreigingen, en de uitdaging, die Ivanhoe hem achterna bulderde.
"De bestormers hebben de barrières toch ingenomen, niet waar?" vroeg Ivanhoe. "Wel zeker, wel zeker, en ze maken een hevigen aanval op den buitenwal; eenigen zetten ladders, anderen zwermen gelijk bijen, en trachten op elkanders schouders te stijgen.
Amerikaansche nadrukken voor 20 Amerikaansche centen, of Engelsche uitgaven voor een sixpence het deel, hebben Walter Scott toegang gegeven tot de onaanzienlijkste woningen hij heeft in de beide halfronden ettelijken millioenen lezers het hart veroverd. De Ivanhoe is zeer zeker eene zijner gelukkigste scheppingen. De stof is bij uitstek geschikt tot eene episch-dichterlijke behandeling.
Heil u allen, mijn heeren van hoogeren stand, Maar niet meerder gelukkig dan wij op het land! In onze wouden gekomen, Om onze spelen te zien, Onder 't lover der boomen, Willen wij hartlijk het welkom u biên. Macdonald. De nieuwe aankomelingen waren Wilfrid van Ivanhoe, op het paard van den Prior van Botolph, en Gurth, die den ridder op diens strijdros vergezelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek