Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 augustus 2024
Echter wenschte ik, dat gij u in een beteren toestand bevondt om te kunnen vechten. Gij zijt altijd een vijand van onze Orde geweest; maar ik wilde toch gaarne, dat gij eervol streedt." "Zoo als ik ben, en niet anders," hernam Ivanhoe; "het is een Godsgericht; in Zijn hoede beveel ik mij aan! Rebekka," zei hij, naar den noodlottigen stoel rijdende, "neemt gij mij tot uw kampvechter aan?"
Zij haastte zich na deze korte zelfbeschuldiging, om Ivanhoe alles mede te deelen wat zij wist; maar het kwam slechts hier op neêr, dat de Tempelier, Bois-Guilbert en Front-de-Boeuf in het kasteel het bevel voerden; dat het van buiten belegerd werd, maar door wien, wist zij niet. Zij voegde er bij, dat er een Christenpriester in het kasteel was, die hun misschien nader bericht kon geven.
De verwachting van den vogelvrijverklaarde aangaande de veiligheid van den weg, werd bevestigd; en de Koning, vergezeld door Ivanhoe, Gurth en Wamba, kwam zonder verder oponthoud in het gezicht van het kasteel van Coningsburgh, terwijl de zon nog aan den hemel stond. Er zijn weinig schoonere en bekoorlijker natuurtooneelen in Engeland, dan in de nabijheid van deze oude Saksische vesting.
O, Ivanhoe! O, Kolokotroni! O, riddereer! Welke dame zal z'n harnas ontgespen? Hoe is de kleur van den sluier dien-i voortaan dragen zal... rechter schouder, linkerheup, rozet... De bywoordman verzekerde aan de omstanders dat "die kleine jongen 'n s...s-brutale bliksem" was.
Hare stem beefde, zij zelve sidderde, en het was slechts de koele vraag van Ivanhoe: "Zijt gij het, mijne vriendin?" welke hare bedaardheid terugriep, en haar herinnerde, dat de gevoelens, die zij koesterde, niet wederkeerig waren en zulks ook niet worden konden.
Wij hebben gehoord, dat hij, wegens verzwakte gezondheid in Palestina achter gebleven, na het vertrek van het Engelsche leger, aan de vervolgingen der Fransche partij was blootgesteld, waaraan de Tempeliers, zooals bekend is, toegedaan zijn." "Ik weet weinig van den Ridder Ivanhoe!" antwoordde de pelgrim met ontroerde stem.
De begrippen van riddereer, welke De Bracy, te midden van zijne woestheid en lichtvaardigheid, nooit geheel en al verzaakt had, beletten hem, om den ridder in zijn hulpeloozen toestand eenig leed aan te doen, en verhinderden insgelijks, dat hij hem aan Front-de-Boeuf verraadde, die er volstrekt geene gewetenszaak van zou gemaakt hebben, om zijn mededinger naar het leen Ivanhoe ter dood te brengen, in welke omstandigheden hij hem ook gevonden had.
Wat blijft u over, tot belooning voor al het bloed, dat gij vergoten hebt, voor al de moeite en al het lijden, dat gij doorgestaan hebt, voor al de tranen, welke uw daden hebben doen storten, als de dood den speer der dapperen gebroken en het snelle strijdros ingehaald heeft?" "Wat ons overblijft?" riep Ivanhoe; "de roem, meisje, de roem! die onze grafzerk verguldt en onzen naam vereeuwigt."
"Hond van een Tempelier, schandvlek uwer orde! stel het meisje in vrijheid! Verraderlijke Bois-Guilbert, Ivanhoe beveelt het u! Schurk, ik zal u het hart met mijn staal doorboren!" "Ik zou u niet gevonden hebben, Wilfrid," riep de Zwarte Ridder, die op dit oogenblik binnentrad, "indien gij niet zoo hard geschreeuwd hadt."
Maar wat beduiden deze teekens van dood en gevaar, deze verslagene mannen en de bebloede wapenrusting van mijn Vorst?" "Er is hier verraad gepleegd, Ivanhoe," antwoordde de Koning; "maar dank zij dezen braven mannen, het verraad heeft zijn loon gekregen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek