Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Hier was het de vrouw, in de volgende roman van Chrestien »Ivan, de ridder met de leeuw", is het de man die door een hardvochtige geliefde gepijnigd wordt, waar die de proef door zijn onderdanige liefde bestaat; en ook in deze roman is het weer het konflikt tusschen de eisen der liefde en die der riddereer voor een leven van heldendaden, dat de handeling in beweging brengt.
Vorst Ivan keek dikwijls naar zijn metgezellen, en maakte onwillekeurig een vergelijking tusschen beiden. Plotseling beval hij halt te houden en sprak op luiden toon aldus: "Luistert, o mijn broeders, gij doorluchtige svats! Ik heb u een plan voor te leggen en ik hoop, dat het uw goedkeuring zal wegdragen. Wij staan op het punt ons in te schepen, o broeders, en zullen spoedig te Venetië aankomen.
De doge met zijn beide zoons en een honderdtal van de hoogste waardigheidsbekleeders vergezelden Ivan naar zijn galei en de Montenegrijnsche vorst herhaalde zijn belofte het volgend jaar te zullen terugkeeren met zijn gasten en zijn zoon, die naar hij verzekerde een zoo edel held en een zoo knap jongeling was, dat men zelfs uit een verzameling van duizend Montenegrijnen of duizend Venetianen zijn gelijke vergeefs zoeken zou.
Vorst Ivan wilde niet, dat iemand ongelukkig was te midden van de feestelijke toebereidselen en vroeg daarom aan kapitein Yovan naar de oorzaak van zijn droefgeestigheid.
Maar geen hunner dorst een woord te zeggen, want zij herinnerden zich welke overeenkomst getroffen was, voordat zij de zee over zeilden. Het aanbod van Milosh. Voïvode Milosh zag, dat niemand wilde spreken; hij gaf zijn paard de sporen en sprak vorst Ivan aldus aan: "O Ivan, onze heer! Houdt gij uw belofte niet?
Ik zal hem meer liefhebben dan het licht mijner oogen, en zal kostbare geschenken voor hem gereed maken: paarden en valken, helmen met gouden pluimen en mantels, waarop hij trotsch zal zijn. Maar als hij niet zoo knap is als gij gezegd hebt wee u!" Daarna zeilde Ivan weg naar Zablak.
"Daarom juist wil ik er heengaan," hernam de Koning, "om wraak te nemen over de beleedigingen, die hem, die Frankrijk, die mij zijn aangedaan." Ivan Bazilides, Tsaar van Moskoviën, die als een ruwe en wreede Vorst wordt voorgesteld, had eens, verhalen sommige schrijvers, den Gezant van een Italiaansch Vorst, die met gedekten hoofde voor hem verschenen was, den hoed op den kop doen spijkeren.
Op zekeren morgen bemerkte Ivan, dat kapitein Yovan, den leider der bruid, treurig langs de borstweringen van het kasteel op en neer liep en telkens zijn oog liet gaan over de lansknechten, stalmeesters en vlaggen van het kamp aan zijn voeten.
Toen de vorstin dit vernam, verweet zij Ivan, dat hij zich terwille van een bruid had laten verleiden dergelijke verzekeringen en beloften te doen, terwijl hij in Montenegro zelf een veel mooier meisje had kunnen vinden, wier familie een verbintenis met de zijne waardig zou zijn.
Nu deedt gij beter de geschenken over te geven aan den rechtmatigen eigenaar, uw zoon Maximus, anders zal ik geen stap verder gaan, al zoudt gij mij dreigen mijn oogen uit te steken". Toen vorst Ivan deze besliste woorden hoorde, was hij ten zeerste verontrust en hij riep zijn vrienden en voïvodes bijeen, om hem te raden wat te doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek