Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
»Dat beloof ik, meester,» zei Bob, die lont begon te ruiken en wiens hartje klopte van hoop, dat hij ontslagen zou worden. »Ga dan maar heen, Bob.» »Asjeblieft meester. Dag meester.» En weg vloog Bob! Hij had ons al ingehaald, vóór wij den beer bereikt hadden. »Ik mocht vrij!» juichte hij al in de verte. »Hij is op den achterweg!»
»Zouden wij de rest van den tocht maar niet te voet afleggen?" stelde Jakob voor. »Me dunkt, in den loop van den dag zullen wij het corps van Ney toch wel ingehaald hebben." »Mij best," zei moeder Jane. »Ik ben verstijfd van de koû en een flinke lichaamsbeweging zal goed doen!" »En de paarden?" vroeg Reinier.
"Jonkvrouw!" vroeg intusschen Ottilia aan Madzy: "wilt gij niet op een meer afgelegene plaats gaan zitten? Ik zie den hofstoet aankomen." "O ja!" antwoordde Madzy, opstaande en haastig haar arm nemende: "laten wij ons verwijderen." Maar reeds had zich een der edelknapen van den stoet afgescheiden en de wijkende jonkvrouwen ingehaald.
Maar om te verhoeden, dat de krijgers door de vijanden zouden worden ingehaald en gedood, beval hij zijne dappere Spartanen te blijven. Hij was besloten, den pas zoo lang mogelijk te verdedigen, om het gros van zijn leger gelegenheid te geven, zich in veiligheid te stellen. De uitslag kon niet twijfelachtig zijn: hij en zijne trouwe Spartanen zouden sterven, maar 't zou een schoone dood zijn.
Zijn brave meesteres, die niet rustte aleer zij, ondanks Pierre's verbod, de vlag zou hebben ingehaald, mevrouw Toulemaire sloeg de hand op de borst, werd zoo wit als het wit der driekleur, en zonk door een kogel getroffen ineen. Blanche staat als verlamd. Gaspard, nog ontdaan van 't geen hem weervoer, en 't geen hij zag, vangt nabij het zolderraam gekomen de waardige vrouw in zijn armen op.
Op eens echter, toen reeds tachtig vaam van de lijn was ingehaald, voelden zij een zwaren last en bemerkten al spoedig, dat Don Quichot tegen vermoeden toch nog aan het touw hing. Zij trokken en trokken met al hunne kracht, en vol blijdschap riep Sancho naar beneden: "Welkom, welkom, gestrenge heer! Wij waren al bang, dat wij uw edel aangezicht nooit meer aanschouwen zouden."
De commandant wil tegenstand bieden, maar reeds het "Vive l'Empereur" dat van de wallen weerklinkt, is het antwoord zijner soldaten. De troepen weigeren en van alle bastions klinkt het bekende kazernelied: Nous allons voir le grand Napoléon, Le vainqueur de toutes les nations. De poorten worden geopend en met gejuich wordt de Keizer ingehaald. Wel mocht Napoleon later op St.
Het scheen dat ze geweld deed om de weerspannigheid van haar geheugen te bemeesteren. Ze sprak nog: En toen ik weg was geloopen, wist ik dat hij me op de hielen zat. Maar hij heeft me niet ingehaald, en ik ben nu hier .... Ik heb nog een boel te doen, en niemand kan mij helpen .... niemand kan mij .... helpen .... kan .... mij .... helpen .... tot .... tot .... Simon stond recht.
Alles gaat naar wensch: de beslissing nadert; de ontmoeting der vijandelijke legers is aanstaande, en alles voorspelt ons de overwinning. "Als dat zoo is, moeten wij ons haasten! Spoedig voorwaarts!" Wij zetten onze paarden in draf; niemand twijfelt er aan, of wij zullen nog vóór den nacht het detachement hebben ingehaald.
Mijne eerste gedachte was dankbaarheid voor mijn wonderdadig behoud; mijne tweede was een treurig voorgevoel van het lot mijner arme manschappen, die maar al te waarschijnlijk verminkt aan den voet van dezen berg lagen. Ik deelde mijn vermoeden mede aan de twee matrozen, die bij mij waren en mij intusschen hadden ingehaald.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek