Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Gelukkig, want boven was het helder tot de kimmen toe! Maar op eens begon het hard te waaien, een paar tellens later te stormen, en die luchtstroom was ijskoud.
De aarde koelde dus van eeuw tot eeuw af van de buitenzijde naar binnen. Is die afkoeling thans geëindigd, of is er nog inwendige warmte verborgen in den schoot der aarde? Is zij niet van binnen ijskoud geworden, nu zij zich eeuwen lang heeft voortbewogen in eene ruimte van 273° onder het nulpunt? Wat is thans de inwendige temperatuur der aarde?
"Hij mag niet binnenkomen!" zeide zij, terwijl zij met strakken blik naar de deur staarde. "Hij mag het kind niet aanraken! Hij zeide zelf, dat het er niet veel toe deed of het stierf! Dat vergeet ik nooit!" Met een diepen zucht viel zij op het kussen neer en haar voorhoofd en handen werden plotseling ijskoud. Drie dagen en drie nachten woedde de koorts.
Glendon, die hem met een soort koud genoegen had aangehoord, deed alsof hij om wilde keeren en hem voorbijgaan, maar hij veranderde van idee. "'t Komt niet voor den dag," zeide hij. Stubener stond versteld. "Ik heb 't haar gezegd," legde Glendon uit. Toen barstte Stubener uit: "Alsof zij zoo'n sappig ding voor zich zou houden!" Glendon werd ijskoud en zijn stem was kort en snijdend.
In den loop van den avond, terwijl ik in eenzaamheid zat te treuren, werden mijne leden allengskens ijskoud; alles beefde met groot geweld aan mijn lichaam.
Doch Alva antwoordt ijskoud: "Om hem te laten biechten, als hij geen ketter was!" Daarop vervolgt hij op strengen toon: "Gomez, waarop wacht gij nog? Gij hebt mijn bevelen De beul!" En voor het eerst van haar leven gedraagt zij zich oneerbiedig tegen haar vader en lacht zij spottend, maar tegelijk smartelijk: "Mijn vader biedt mij sieraden aan voor het leven van mijn beminde!
Maar de kavaliers slapen. Zij droomen, dat een mooi meisje hen een zakdoek toewerpt, zij droomen van applaus achter een neergelaten theatergordijn. Zij droomen van vroolijk lachen en feestgedruisch te middernacht. Een kanonschot aan hun ooren, een stroom ijskoud water is noodig om hen te wekken. Ze hebben gebogen, gedanst, gemusiceerd, tooneelgespeeld en gezongen.
Gij moet de zevenhonderd karolussen teruggeven aan Uilenspiegel, den zoon van Soetkin. Zijt gij nooddruftig en kunt gij ze thans niet teruggeven, kom dan toch maar, dat ik uw glanzend gelaat zie. Doe het vuur weg, mijn hoofd brandt. Laas! waar zijn uw sneeuwen kussen? waar is uw ijskoud lichaam, Hans, mijn geliefde? En troosteloos bleef ze vóór 't venster staan.
Dat ging zoo voort zonder ophouden, nu eens zachter en dan weer harder. "Weet gij wat dat is?" vroeg Droll aan zijn Moritzburger neef. "Dat zal waarschijnlijk de doode lijkaria voor den ouden hoofdman zijn, geloof ik." "Juist. Bij de Utahs beginnen de gezangen eer nog 't lijk ijskoud is geworden.
En bitter zware nood was het niet alleen voor de houthakkers in hun armoedige hut, boven op den bergflank, maar ook voor hun ezel, in zijn bouwvalligen stal. Des nachts stond ik slapeloos en de sneeuwvlokken joegen binnen de reten en vielen als ijskoud vuur over de wonden van mijn ontvelden rug, dien de houthakkers met hunne slagen mij vilden iederen dag.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek