Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Als die jongen slechts een fatsoenlijk slokje had kunnen drinken! Maar wat toch aan te vangen met iemand die den kleinsten droppel gin niet in het keelgat verdragen kon? Zoo eindigden regelmatig de oordeelvellingen, die de pachter over zijn huurder uitbracht. Wat miss Watkins betreft, deze had zich dadelijk met den jeugdigen geleerde op den voet eener goede en vrije kameraadschap geplaatst.
Eindelijk ging de deur open en vader Durand, die in de heerlijkheden van den eersten slaap verzonken was en zich niet herinnerde, dat Schaunard zijn huurder niet meer was, maakte volstrekt geen tegenwerpingen, toen deze zijn naam door het schuifraampje geroepen had. "Wat is er?" vroeg Rodolphe.
"Hoe zoo?" vraagt de smid en staat op en gaat met zijn zwager naar buiten. "Och kom," zegt de molenaar, "hou je maar niet zoo onnoozel! We zijn er beiden mooi ingeloopen." "Als gij mijne vrouw bedoelt," zegt de smid, "dan moet ik je zeggen, ik heb een goeden huurder." "Ja," zegt de molenaar, "als ze niet te huis is." "Ga met mij mede!" zegt de smid.
Maar vooreerst stelde hij er belang in om zijn huurder weer te zien, wat vrij gemakkelijk was, daar de jeugdige ingenieur dagelijks op de hoeve kwam ; maar hij wilde ook den fraaien diamant weer zien, die in zijne droomen kolossale afmetingen aangenomen had. John Watkins begaf zich dan ook naar de hut van Cyprianus, die, daar het vroeg in den morgen was, nog thuis was.
"Het spijt mij ook zeer, mijnheer," antwoordde mijnheer Bernard, "maar er is een moeilijkheid ontstaan tusschen mij en den huurder, voor wien u in de plaats komt." "Mijnheer, mijnheer!" gilde uit een raam van de hoogste verdieping vader Durand; "mijnheer Schaunard is er niet....maar de kamer is er.... Stommeling, die ik ben, ik bedoel, dat hij niets heeft medegenomen, geen haar, mijnheer."
Ga heen en tracht te leven, hoewel het mij eerder schijnt, dat gij op deze wereld slechts als huurder van je leven en niet als eigenaar er van bestaat, zoo aamborstig en uitgemergeld ziet gij er uit.
Terwijl Rodolphe sprak, was de huisheer tegelijk rood, groen, geel en wit geworden, en bij iedere nieuwe spotternij van zijn huurder nam deze regenboog der woede op zijn gelaat een meer intensieve kleur aan. "Mijnheer," antwoordde hij ten slotte, "ik houd er niet van voor den gek gehouden te worden. Ik heb lang genoeg gewacht.
Wilt ge alvast een paar bijzonderheden: Wie hier een woning of kamers huurt, moet vooruit betalen, omdat door de nabijheid van het beruchte Monaco, de verhuurder nooit zeker is, dat zijn huurder, na het verschijnen der huur, geen geruïneerd man zal wezen.
Mij dunkt, de huurder moet er maar genoegen mee nemen; ik geloof zelfs, dat dit behangsel behoort behouden te worden, omdat het geheel met den stijl der betimmering overeenkomt, ik zou zelfs dien ouden schoorsteen willen behouden.... Ja? ja? zei mijnheer v. N., en hij bloosde van welgevallen; dus neem je er genoegen me.... zou je het goed vinden, dien stijl te behouden?
De avond daalde, geen kat was in de straat, 't oogenblik was gunstig. Gavroche wilde juist over de heg gaan, maar bleef plotseling staan. In den tuin werd gesproken. Gavroche tuurde door de heg. Twee schreden van hem, aan gene zijde van de heg, juist ter plaatse waar hij bij zijn overklimming zou terecht zijn gekomen, lag een steen, die voor bank diende en waarop de oude huurder van den tuin zat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek