United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eer ze nog uit Smaland gekomen waren, gingen ze op een dag een boerderij binnen, om wat eten te koopen. De huismoeder was opgewekt en spraakzaam. Ze had de kinderen gevraagd, wie ze waren, en van waar ze kwamen, en ze hadden hun heele geschiedenis verteld. "Neen maar! Neen maar!" zei de vrouw telkens, terwijl ze spraken.
"Kun je ze niet wegjagen, Jan?" vroeg de huismoeder bekommerd. "Dat gaat niet best," zei Jan lachend. "'t Zijn Vader en Moeder, en mijn broers en zusters, die komen zien, hoe 't me gaat." Hij sprong uit de groeve, en ging de aangekomenen te gemoet.
De huismoeder hield van haar, sinds ze had ontdekt, dat ze weven kon. Zij leende een weefgetouw van den proost, en de moeder van het kind had den heelen zomer aan het weefgetouw gezeten. Niemand dacht er aan, dat zij gespaard moest worden. Zij moest als een boerin werken, al dien tijd. Zij wilde dat zelf ook het liefst en was niet bijzonder ongelukkig.
Een stevige knoop was er van boven om gewonden, en geen scheurtje viel er te bekennen. Iedere huismoeder weet, dat een klein gat gemakkelijker te stoppen is dan een groot, en je mag niets ondernemen, voor je alles goed hebt nagekeken. Wat zegde gij daar nu van? Weet ge, wie 't gehoord had, dat Gabriël de steden en de dorpen in Limburg moest bouwen?
"Zei ik het niet, dat we goud zouden vinden!" barstte hij uit. "Wat heb je dan gevonden?" vroeg Sigurd. "Ik zeg niets, voor ik zeker van mijn zaak ben," antwoordde de Tater. Op datzelfde oogenblik kwam de huismoeder en riep Jan. "Je moet boven komen, en mij helpen, Jan," zei ze.
Jarro had een teer, vergevensgezind hart, als alle vogels, en hij werd bitter bedroefd, toen hij dat hoorde. Hij kon zich niet voorstellen, dat de huismoeder hem den hals zou willen omdraaien, en hij kon zooiets ook niet gelooven van haar zoontje, dat uren lang naast zijn mand kon zitten zingen en babbelen. Hij meende te begrijpen, dat zij hem even liefhadden als hij hen.
"Kom Pronkert!" zei Drieling, "dan moeten we zelf maar even het beddegoed halen!" "O neen!" riep de huismoeder verschrikt. Drieling schaterde van 't lachen. "Als je ze een handje helpen wil, is 't ook weer niet goed! Vooruit dan, geliefde zuster!" De slaapplaatsen werden in het kantoor in orde gemaakt. Naar het scheen kwam nu de woestheid van de beide militairen een weinig tot bedaren.
Mama De Milde was gekleed, 't geen in het onderhavige geval zeggen wilde, dat de kleine, bedrijvige huismoeder eene donkerbruine japon vol vetvlakken en een vervaarlijke muts met splinternieuw stroogeel lint droeg. De dames waren in druk gesprek. »Ze is na de koffie uitgegaan, en heeft tegen Aaltje gezegd, dat ze om drie uren zou terugkomen!" roept Willemien.
"Hij heeft God gezien," zegt de zoon en drukt den doode de oogen dicht. "Hij zag den hemel open," snikten de kinderen en de bedienden. De oude huismoeder legt haar bevende hand in die van kapitein Lennart en zegt: "de kapitein hielp hem door 't ergste heen." Hij staat verstomd. De gave van 't machtige woord, van de sterke daad is hem gegeven, hij weet niet hoe!
Op zijn hoeve ging alles den ouden rustigen gang. Alles groeide en gedijde onder de zorg van de vriendelijke huismoeder. Allen daar op de hoeve waren stil gelukkig. Alles wat op andere plaatsen tweedracht en bitterheid gebaard zou hebben, ging daar zonder klacht of verdriet. Alles was zooals 't behoorde. Als nu de heer des huizes verlangde als kavalier op Ekeby te leven, wat zou dat?
Woord Van De Dag