Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 mei 2025


Hij hief zijn gulden drinkschaal omhoog, en riep: "Op de eer van Frankrijk en de vernieling der muitelingen!" Rodolf de Nesle herhaalde: op de eer van Frankrijk, en drukte met inzicht op die woorden. Elkeen verstond dat hij niet op de vernieling der Vlamingen wilde drinken. Hugo van Arkel plaatste zijn hand aan de beker die voor hem stond, doch hief hem niet van de tafel en sprak niet.

IV c. Caeterum ne cum turba nobit res sit, demus ei advocatum: et quem potius quam Carneadem. De Jure B. et P. prol. 5. Hugo Grotius de mari libero, praef. en c. 1 blz. 17, 18. Lugd. Bat. Officina Elzeviriana 1633.

En zij haastte zich naar de Hugo de Grootstraat vol moed en vroolijkheid, verlangende naar haar klein binnenhuisje, haar man en haar schatjes van kinderen.... Eline glimlachte heimelijk, terwijl zij zich door het Willemspark naar huis begaf.

Grotius bleef niet langer in Zweden dan noodig was, hij wilde naar Holland terug; hij zou evenwel den vaderlandschen bodem niet meer terugzien. Op de terugreis leed hij schipbreuk en kwam 26 Aug. 1645 doodziek te Rostock aan. Enkele dagen later stierf Hugo de Groot. Hij werd begraven in de hoofdkerk van Rostock.

Het meest vermaard werd Loevestein als de kerker van Hugo de Groot, die van 5 Juni 1619 tot 2 Maart 1621 hier gevangen zat, gevolgd door zijn echtgenoote, de edele en flinke Maria van Reigersbergen, en bijgestaan door zijn trouwe dienaren Willem van de Velde en Elsje van Houweningen.

"Goed," hernam weder Prins Jan; en na een oogenblik zwijgens voegde hij er bij: "Bardon, het is noodig, dat gij een waakzaam oog houdt op Maurice de Bracy, zóó echter, dat hij er niets van merkt; en onderricht mij van tijd tot tijd van zijne bewegingen, met wien hij spreekt, en wat hij doet. Verzuim dit niet; gij zijt er verantwoordelijk voor." Hugo Bardon boog en vertrok.

Onder die werken zag ik de meeste stukken van oude en nieuwe schrijvers, dat is te zeggen, al wat de mensch het schoonst heeft voortgebracht op het gebied van geschiedenis, dichtkunst en romantiek, van Homerus tot Victor Hugo, van Xenophon tot Michelet, van Rabelais tot Dickens.

Over zijn wang was echter een lange sneê zichtbaar. Ik zie er uit, of ik uit den oorlog kom! sprak hij met een poging tot scherts Ferelijn toe, zoodra zij weder in den coupé zaten, op weg naar de Hugo De Grootstraat. En o, kerel, het schijnt tegenwoordig wel oorlog bij ons: ik krijg er tenminste mijn buik vol van.

De Laet had hem bezworen het te doen. Had hij ten slotte niet even hooge aspiraties? Victor Hugo en Lamartine, en verder de verzen van De Laet en diens vrienden zou hij tot voorbeeld nemen. Daags na zijn terugkomst in het kamp van Venloo had hij zich aan het dichten gezet. Weldra schrijft hij zijn brieven naar De Laet in verzen.

Zij hadden de moederkerk niet verlaten om een nieuw dogma aan te hangen, een dogma gegeven door Luther of Calvijn, maar om vrij te zijn, om een natuurlijken godsdienst, op de rede gegrond, en daarom door niemand te loochenen, op te bouwen. Ook dit werken vond zijn verklarende oorzaak in het humanisme, en staat onder den invloed der heidensche wijsbegeerte. #De verdiensten van Hugo de Groot#

Woord Van De Dag

vuistdreigend

Anderen Op Zoek