Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 30 juni 2025


En waar is die andere gebleven?" "Die is hier," zeide een heer, die met den Burgemeester gekomen was, en den trosknaap had vastgehouden op het oogenblik dat hij ontsnappen wilde: "bij mijn ziel! een wakkere knaap!" voegde hij er binnensmonds bij. "Ik dank u, Hopman!" zeide Pieter Adriaansz.: "Ik zie, dit is hier weer een twist, uit het koekhakken voortgekomen.

De lijfwachten die nog in de zaal waren, wilden dit gebod volbrengen, en reeds was de Hopman tot bij Mijnheer De Valois genaderd; maar de Koning, die zijn broeder ten hoogste beminde, kon dit niet dulden. "Wie Mijnheer De Valois aanraakt, zal heden nog sterven!" riep hij. Op die bedreiging bleven de wachten beweegloos staan.

De soldaten zagen elkander besluiteloos aan; doch geen hunner dorst zich uit het gelid begeven. Een doodsche pauze had plaats. "Wakkere spitsbroeders!" riep toen Velasco: "uw naam en die van uw Hopman zijn geschandvlekt, zoo gij mijn last overtreedt. Door mij is een plechtig verdrag met de bezetting van dit slot gemaakt en bezworen: niet door mij, niet door u is dit verdrag geschonden.

»Kinderpraat, man, om ons om den tuin te leiden!" viel de Hopman uit. »Vier blanke guldens betaal je zonder mankeeren, of we zullen zoo vrij zijn je mede te nemen naar Saardam, om je vandaar op te zenden naar Heer Diederik van Sonoy. Die zal dan wel een vonnis over je vellen, en ik vrees, dat het ver van malsch zal zijn."

Voor dien arbeid werden Saardamsche burgers geprest, die zonder loon en tegen wil en dank daartoe door den Hopman werden aangewezen. Wee den onvoorzichtige, die hierover eenig blijk van ongenoegen durfde geven, of zich onwillig betoonde. Hij werd zonder vorm van proces opgehangen. Diederik van Sonoy had echter evenmin stil gezeten.

De Zeeuwen van Boisot werden hem aldra gewaar en wisten eerst niet, wat van den knaap te maken: doch toen hij met pot en hoed begon te zwaaien, en te schreeuwen: "vooruit maar! vooruit maar! de doortocht is vrij!" toen raakte alles in beweging; toen zeilden en roeiden de schuiten op de stad aan, toen verwelkomden zij aan de schans den Hopman Van der Laen, met zijn vrijwilligers, die uit Leiden getrokken, er reeds bezit van genomen had en Leiden was ontzet.

"De Kapittels mogen vrij over kerkelijke aangelegenheden beschikken," hernam Arkel, die er genoegen in vond, den hopman in de war te brengen, en tevens naricht zocht te bekomen omtrent sommige punten, waarin hij belang stelde: "maar zij hebben niets met des Bisschops bijzondere eigendommen te schaffen. Hier ben ik meester, tot zoolang zijn Hoogwaardigste terugkeert."

»Och kind, spot niet met mijn angst, want daar bestaat waarlijk wel reden voor," zei ze. »Als je nu vanmiddag maar niet naar Jan Gerritsz moest, maar de tocht daarheen maakt me bekommerd." »Wees gerust, moeder," zei Marten. »Ik zal zoo voorzichtig mogelijk zijn en den Dam vermijden. Ik weet zeker, dat de Hopman en zijn vaandrig daar hun intrek hebben genomen.

Deze woorden geuit hebbende, groette de Hopman hem beleefdelijk, wendde den teugel en reed in vollen draf naar zijn vendel terug, terwijl de Graaf, in zijn slot gekeerd, de brug liet inhalen en alles tot afweer gereedmaken. Het duurde niet lang, of de vijand begon de noodige toebereidselen tot den aanval te maken.

Het duurde niet heel lang, of de Hopman keerde terug, thans in gezelschap van een groot aantal voorname Veldoversten, die allen nieuwsgierig waren naar den gevreesden Vrijbuiter, dien zij zich voorstelden als een voornaam Hollander, met een groote, indrukwekkende gestalte en buitengewone spierkracht.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek