United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een tweede afdeeling was gewijd aan Halmaheira. Een model van een kerkje, waarvan de bouw door de bevolking zelf bekostigd wordt, trok hier allereerst de aandacht.
Wanneer de oude gebieders door nieuwe te voorschijn getredene Nomaden uit den zadel werden gelicht, dan verdween wel hun naam uit de geschiedenis, maar waarschijnlijk bleven toch hier en daar overblijfselen van hunnen stam en van hun bloed in het land achter, en deze werden dan, even als de Romaenen zelven, onderdanen der nieuwe overheerschers, en voegden zich bij de massa der reeds onderdrukten.
"Mag ik eens zien, of er nog bloed uit jouw neusje komt?" vroeg hij, vol belangstelling naar Bobbie kijkende. Bobbie deed even den zakdoek voor den neus weg. "O, mammie!" Fritsje week verschrikt een paar passen achteruit. "O, mammi, allemaal rood op Bobbies zakdoek!" "Kom maar gauw hier, mijn kereltje", zei ma. "Hans en Bob zullen wel gauw weer beter zijn." "Een brief, een brief!"
Ursule bemerkte 't seffens. Vertrekt ge? Wiezeken bezoeken.... 't Is half-elf. 'k Ben gauw terug ... rijzekens hooren hoe 't is ... daar ginder.... Rik lachte meteen luidop, en Goedele kreeg een pijnlijker stoot in haar herte. Maar zij en keerde zich niet omme en ging zich aankleeden, verlangend om weg te zijn van hier, waar nievers een gezellige warmte komen wou....
"Neen, die is op reis," antwoordde hij. "Is hier geen schaapherder of een knecht noodig?" "Neen." "Dan zouden wij toch graag om een beetje eten verzoeken. Wij hebben een verre reis gemaakt; wij zijn vermoeid en hebben honger. Mogen wij niet een oogenblik binnenkomen?" Dat alles werd gezegd op een lamenteerenden toon.
Stooten en rammelen! o Dat men in een land als het onze, waar de straatwegen zoo uitmuntend zijn, zulke slechte diligences maakt en gedoogt! Doch hier breng ik u de eer, die u toekomt, edele Van Gend en Loos, Veldhoest en Van Koppen, warme menschenvrienden!
"Dat is dus," zeide hij toen dat belangrijk werk afgeloopen was; " laat zien: drie, zes, negen, twaalf, vijftien, vijftien volwassenen en zes kinderen. Een te veel! Zeg eens, Pos, wat moeten die menschen bij je doen?" "Burgemeester," antwoordde deze; "dat zijn vrienden van me, die hier een kop koffie drinken."
»Welnu, dan is het gevaar ook zoo heel groot niet!" riep Darius. »Maar denken wij het eerst aan de hoofdzaak. Op staanden voet moet er eene boodschap naar Theopompus, om hem te verzoeken eene snelzeilende triëre voor ons te huren en zeilreê te doen maken. Reeds is hier de tijding van Cambyzes' krijgstoerustingen aangekomen.
Verschrikt richtte ik mij op, en hoorde haar in gebroken Duitsch zeggen: "Is u de Katholieke professor Theodor Fischer uit Breslau?" "Ik ben Italiaan", was mijn antwoord, "en katholiek. In Breslau heb ik wel vrienden wonen; maar prof. Fischer is mij onbekend". "Hier in de buurt is een katholieke kerk. Om 8 uur begint de mis. Zeven jonge meisjes doen haar eerste communie.
Maar, denk eens aan, myn Heer Blankaart, daar wil Tante niet hebben dat ik speel, dan naar ouwe lollige zeuzeryën ; en lieve Heer, ik speel evenwel zo graag en ik heb zulke mooije Cantata's. Mag ik u bidden, myn Heer, zendt het pakje aan Tantes huis niet; het ging wis en waarlyk op 't vuur; ik zal hier een adresje insluiten.
Woord Van De Dag