Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
'K 'n goa nie anders as 'n potse káffee drijnken. Het Kuipken at en dronk, over zijn bord gebogen, met van ingehouden ontroering af en toe nog lichtbevende vingers. De Stier, haar kopje koffie in de hand, zat peinzend naast de kachel, met strakstarende oogen. Groot was de stilte in het leege herbergje; en stil ook was het buiten, in de donkere, leege straat.
Ik voelde als het ware een triomfstemming in en alom mij heen: een triomf, die eerst volmaakt zou worden, als de anderen er nu getuigen van werden en er in medewerkten. Daar waren ze! Ik zag ze komen van verre, even voorbij het herbergje der babbelkous, waar ik den vorigen dag gepleisterd had.
't Is vol wandelende families met kinders en kinderwagens, vol rijtuigen en fietsers, en niet al te veel tuftufs komen de frissche lucht op den stralenden Zondagmiddag bederven door stofwolken en benzinegeur. Bij een herbergje aan den weg houdt ons rijtuig stil. The Clump Inn is de bescheiden naam, en hoogst bescheiden is ook de geheele inrichting.
Daarop verlieten wij het herbergje en mijn metgezel zei tot mij: "Ik zal je meteen naar den kanunnik Sédillo brengen, oud domheer van het kapittel dezer stad, die gisteravond zijn knecht juist heeft weggejaagd. De kanunnik Sédillo is een vriend van mijn meester en ik ken hem heel goed.
Nog langzamer bewegen de trappers; ik houd stil; ik stap af. Wat is dat weer kinderachtig-onnoozel en flauw, die obsessie! Wat kan het mij toch schelen hoe of dat hondje zijn vierden poot verloren heeft? En hoe en waarom zal ik daar ook naar informeeren? En wat zal die vrouw van 't herbergje van mij wel denken, als ik daarvoor terugkom?
En hij verliet met lichten stap, opgeheven hoofd, schitterende oogen, kloppend hart en bijna een glimlach op de lippen het herbergje en neuriede onder het loopen het refrein van Francine's liedje: L'amour rôde dans mon quartier, Il faut tenir ma porte ouverte.
Ik was te Delfi, de heilige stad van Apollo's Orakel en dit was Delfi: dit herbergje: "In de Pythia", dit modderige plein, die verbrokkelde muur over ons, die fakkels, in den grond geplant; die kunstenmakers en die beer, die aan kwamen, tusschen dat groezelige volk. En mijn reiswagen ginds, waarin ik slapen zoû, met mijn stalen van kostbare koopwaar als mijn bagage maar niet gestolen werd....
Cannat, daar wij omstreeks negen uren aankwamen, wilde men ons al doen eten, dat is te zeggen, een' maaltijd doen nemen, die het ontbijt en middagmaal in zich vereenigen moest; dit beviel mij niet; ik ging dan met een' man van Aix, die ook op den postwagen was, in een klein herbergje, waar het 'er vrij gnap uitzag, niet ver van het posthuis; hier gaf men ons persiken, watermeloen, die men hier pastèque noemt, zoo veel brood, als wij lusten, en een fles vrij goeden wijn, en dit alles koste voor ons beide maar 9 Fransche stuivers.
Maar 's zondags, dadelijk na de vroegmis, troffen zij elkander, onder 't drinken van het eerste borreltje, in 't herbergje vlak naast de kerk "Den Dubbelen Arend" aan; en van dat oogenblik verlieten zij elkaar niet meer, den heelen dag. Alle twee zaten zij sinds jaren dik in schulden.
Loom en moe reeds van de benauwende stadsdrukte en het doelloos slenteren, kwamen zij voor de tweede maal in 't herbergje en Alfons vroeg aan den dikken baas, die in grijs linnen jasje achter de schenktafel stond, of zij iets te eten konden krijgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek