Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Ik weet ook wie hij is. Ik zag haar uitgaan en terugkomen; dat was zeker haar bedoeling niet. Zij bedriegt je, Henrik. Ze bedriegt je, dat schijnheilige wezen. Ze heeft je nooit liefgehad, mijn arme jongen. Haar vader wilde haar alleen maar goed getrouwd hebben. Zij nam je alleen om bezorgd te zijn." Zij deed haar woord zoo goed, dat graaf Henrik buiten zichzelf was. Hij wilde scheiden.
En zoo stormt hij ook die stille geschiedenis van Noorwegen binnen, de onbesuisde dichter en patriot, Henrik Wergeland. Hij brengt tocht en hartstocht met zich mee, de jongeling wien de wilde haren om het naïef geestdriftige gezicht zwieren.
"Maar Henrik! jij moest mij toch beschermen!" Gösta Berling werd nu uit zijn overpeinzingen wakker, nu het te laat was. Hij wist niet wat hij doen moest. Hij meende het zoo goed met haar. Maar hij durfde geen partij te kiezen tusschen man en vrouw. "Waar is Gösta Berling?" vroeg de graaf. "Hier," antwoordde Gösta. En hij deed een erbarmelijke poging over alles heen te schertsen.
Marie, uit Stuarts stam geboren, En tot een rijcker kroon gekoren Dan Henrik droegh in 't Engelsch Rijck, Marie, in rampspoet hoogh verheven, In druck en ballingschap gedreven, Neemt tot haar Nicht in noot de wijck.
"Er was geen tijd voor een huwelijks-afkondiging, zie je," placht de jonge gravin te zeggen. "En 't was ook akelig op een kantoor te trouwen, in plaats van in een van de mooie kerken; maar anders had Henrik mij ook nooit kunnen krijgen. Zij zijn bij ons allemaal zoo driftig; allemaal! Papa en mama, en de kardinalen en de monniken, allen zijn ze driftig.
"Ik dacht waarlijk, dat men mij vergat," zegt hij, met een glimlach, terwijl hij zich in 't gelid stelt naast den Oud-Burgemeester Joost Buick: "'t schijnt, dat wij het spel kodielje kwijt zijn, mijne heeren!" "Dat kost gij onmogelijk denken, dat de zoon van Schout Bardes u vergeten zou, meester Henrik Dirkszoon!" duwt hem eene zware basstem toe.
"Bewaar ons!" roept Stijntje, "daar gaan de soldaten de kerk plunderen." "Neen," zegt Henrik bedaard, "zij gaan die tegen plundering beveiligen, Te sterker bewijs, dat hier een wel overlegd en geordend plan bestaat," voegt hij er halfluid bij. Paf! van waar kwam dat musketschot?
Ik weet niet of er nog menschen gevonden worden die het "hemel en aarde" gedicht met voldoening kunnen lezen; het werd in 't voorjaar van 1830 voltooid en met een opdracht aan Henrik Steffens in de wereld gezonden, zoo vormloos zweeft het reuzenpoëem door ijle sferen van hemel en aarde, zoo stapelen zich beelden en gedachten op om te bemachtigen wat zij toch niet kunnen bereiken, zoo heerscht er een volte en overvolte in het werk, en ze kan toch niet de leegte en de magerheid der heele gestaltenis bedekken.
Zij gehoorzaamt schreiende: hij kleedt zich en plaatst zich weder aan het venster; reeds zijnde wilde gasten, die naar 't Bushuis gegaan waren, met het geschut terug: de wolzakken als Henrik voorzien had worden opgenomen en de toegangen daarmede versperd; terwijl de krijgsknechten der Bezetting dit alles aanzien zonder het te verhinderen, en zich vergenoegen met het bewaken der hun toevertrouwde posten.
Daar was iets van den glans der jeugd over hem, en zij waren onder zulke romantische omstandigheden tot elkaar gekomen. Men moest de gravin maar eens hooren vertellen hoe graaf Henrik haar had moeten schaken. De monniken en kardinalen waren woedend geweest, omdat zij den godsdienst van haar moeder, waarin zij was opgevoed, verloochenen wou en Protestant worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek