Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Zonder twijfel heeft de eene of andere hemelsche Durandal die bedding in de rotsen uitgehold dwars door den berg heen en de steile rotsen boven het slijkerige water afgeslepen. Ik hef de oogen op, en daar omhoog staat op den top der rotsen, als een kostbaar juweel, gevat in ijzer, de stad der gothische concilies, de oude hoofdstad van Nieuw-Castilië.
Verder vertelde de vrouw mij, dat ze veule met ziekten hadden eworsteld. »Jao Veltink" zee ze »een arbeids-mense kan met weinig toe, maor as de kinders ziek ligt, dan veult men eerst dat er dingen bint, die men niet kan kriegen en zoo graog wol hebben en dat is hard. Een fabrieks-knegt in de stad hef 't lange zoo goed niet as en arbeider op 'tland.
Des Lotrik, in den jaare 630, een hoop volk byeen rukkende, onverwagt in Friesland viel. Waar over Beeroald hem omtrent het dorp Englum hef hoofd bied. En als Lotrik hem zag, die hy meinde al dood te zyn, zei hy op zyn plat Fries: Ach duw aade schiere bolle, bistu dir salm! Het welk terstond voor Lotriks ooren komende, week hy niet uit den stryd, voor dat hy Beeroald gedood hadde.
Mijn dierbaar, loodzwaar schietgeweer, U geldt vandaag mijn zang; Ik hef u op, en zet u neer, wanneer ik 's morgens exerceer, of leg u aan den wang. Ik poets u 's middags blank en schoon, van kruitdamp en van roet, opdat, wanneer ik u vertoon of presenteer, geen woord van hoon uw meester blozen doet.
Ik lach bijgevolg om den eisch, voeg er eenige invectieven bij die niet precies vleiend zijn voor den Baronet, die zich aanmeldt en hef al lachende het refrein aan van een koor uit eene opera, dat wij in onze schildersbent nogal eens opdreunen, als protest tegen de klimmende Anglomanie onder de Parijzenaars." En met kluchtige ateliersverve declameerde Piet de welbekende regels.
Onze veurolders hebt de grond in de heugte warkt, dat de rugge der van kraakte en nou smiet de kinds-kinds-kinds-kinder ze weer in de grafte, en op de plaatse waor de toren van Babel hef estaon, zit de filesofen nou in de grond te wrueten, of ze ook een steen kunt vinden waorop de Babelbouwers hanepooten hebt ekrabbelt. Ze kunt dat lezen zekt ze en wij mut het geleuven al zint 't ook leugenaors.
Ik hef, lijk Bala'am, mijn woord op, en 'k bezegen den arbeidweerden troost dien 't neerstig Vlanderen vand...! Zij 't immer God getrouw, God dankbaar, God genegen, en weerd de diere kroon die hem de vrijheid spant,
En terwijl ze daar lag, werd het zeer rustig en vredig in haar en kwamen haar de welbekende woorden in de gedachten: "Ik hef mijne oogen op naar de bergen, vanwaar mijne hulpe komen zal." Hoe lang ze zoo bleef liggen, met al haar hart genietend, zou ze niet hebben kunnen zeggen, maar ze schrikte op, toen ze plotseling het zachte stemmetje van Liesje aan haar oor hoorde fluisteren: "Slaap je?
Blanke zuster met uw warm, diep voelend hart, uw ruimen blik, uw rijken geest, reik ons de hand, hef ons op uit den poel van jammer en ellende, waarin de zelfzucht van den man ons heeft gestooten, en gedompeld houdt.
't Was nu de beurt der moeder om zich op te richten en te schreeuwen. "Zie nu, wat voor domheden gij begint; zij heeft zich aan het glas gesneden, toen zij het stuk sloeg." "Des te beter," zei de man, "ik had er op gerekend..." "Wat? des te beter?" hernam de vrouw. "Zwijg!" riep de vader, "ik hef de vrijheid der pers op!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek