Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
»Omdat bevelen zijn gegeven, niemand bij de veroordeelden toe te laten." »Zou ik bij Texar toegelaten worden?" »Bij Texar?" »Ja, bij Texar, master Harvey!" »Wij kunnen het beproeven." »Gij wilt dus niet, dat ik u vergezel?" drong master Walter Stannard aan. »Neen! Dat zou te gevaarlijk zijn en het weinigje kans om te slagen in rook doen verdwijnen." »Waarom dan toch?"
»Bij dien raad heeft master Harvey mij tevens opgedragen, u mede te deelen, dat hij zijn buiten Hampton Red ter uwer beschikking stelt." »Hampton Red?... Waar ligt dat?" »Ongeveer tien mijlen bovenstrooms, op den rechteroever der Sint John. Daar zult gij althans gedurende eenige dagen in veiligheid zijn...." »Ja.... dat zou kunnen...."
Bob Harvey had zich, terwijl hij zich op het eiland Norfolk bevond, meester gemaakt van de brik, die goed voorzien was van wapenen, krijgsvoorraad en nog andere voorwerpen en op het punt stond haar koers naar een der Sandwich-eilanden te richten. De geheele bende was aan boord gekomen.
Het lieve meisje sprak die woorden op zulk een weemoedigen toon, dat het duidelijk was, dat zij thans ook weinig van de tusschenkomst der oorlogsvaartuigen verwachtte. Zij ging dan ook voort: »Neen... neen... Het is onmogelijk... Daarvan valt niets te verwachten... Master Harvey, ik moet Texar te spreken krijgen..." »Maar, als hij uwe bede afslaat?"
Je ontziet niemand of niets, als het je te doen is om een epigram, was het antwoord. Ik woû, dat ik kon liefhebben! Maar ik schijn de passie verloren en den lust er toe vergeten te hebben. Ik ga te veel op in mijzelven. Mijn eigen persoon is mij een last geworden. Ik wil weg, ver weg, en vergeten. Het was dom van me hier te komen. Ik zal Harvey telegrafeeren om mijn yacht uit te rusten.
»Wel, dat waren ondergeschikten van master Harvey..." »Van master Harvey, Zermah?..." »Ja, lieve, van master Harvey, gij kent hem toch wel... de vriend van uw papa, die te Jacksonville woont..." »Maar, waar zijn wij hier?" »Op zijne villa Hampton Red!..." »Dit eene villa?.... Dit Hampton Red?...." vroeg het kind, wantrouwend rondkijkende. Zermah wist niet meer wat te antwoorden.
Het hoerahgeschreeuw en het schelden en schimpen van het grauw drong tot de gevangenen door en verkondigde hen, dat iedere kans van redding verdwenen was. Helaas, in de woning van master Harvey werden dezelfde kreten vernomen en dezelfde gevolgtrekkingen gemaakt. De wanhoop van master Walter Stannard en van zijne dochter miss Alice te beschrijven, is eenvoudig onmogelijk.
Hij zeide tot zich zelf, dat hij, Ayrton, de oorzaak van al deze rampen was, daar zijn oude makker Bob Harvey slechts zijn eigen plannen had verwezenlijkt, en een gevoel vol afschuw maakte zich van hem meester. Toen kwam een onwederstaanbare lust bij hem op, om de brik en allen die er op waren in de lucht te doen springen.
Het was ongeveer elf uren, toen miss Alice Stannard en master Harvey de woning verlieten, om zich naar Court-Justice te begeven, alwaar het bestuur, gepresideerd door Texar, in de tegenwoordige tijdsomstandigheden onafgebroken zitting hield. Er heerschte steeds groote bedrijvigheid in de stad.
Toen zij de oogen opsloeg prevelde zij: »Naar de gevangenis... naar de gevangenis!... Beiden moeten ontsnappen!"... »Ja," antwoordde master Walter Stannard. »Inderdaad!" beaamde master Harvey. »Er blijft niets anders over te beproeven," hernam de eerste. »Wij moeten evenwel den nacht afwachten, om te kunnen handelen," zei de andere. Inderdaad zoolang het licht was, viel er niets te doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek