Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Je begrijpt me niet, Harry, antwoordde de schilder. Natuurlijk lijk ik niet op hem, ik weet dat heel goed; en ik zoû niet gaarne op hem willen lijken. Je gelooft me niet? Ik zeg je de waarheid. Er rust een noodlot op alle fyzieke en intellectueele distinctie, het zelfde noodlot, dat op vorsten schijnt te rusten. Men moet niet verschillen van zijn evenmenschen.
Ze is prachtig, Dorian, maar ze kan niet acteeren. Kom, laat ons weggaan. Neen, ik blijf tot het laatste, antwoordde de jongen, met een harden, bitteren klank in zijn stem. Het spijt me, dat ik je een avond heb laten verliezen, Harry. Ik maak je beiden wel mijn excuzes. Beste jongen, ik geloof dat Miss Vane niet wel is, viel Hallward in. We zullen nog eens een anderen avond terugkomen.
O ja, hij speelt piano, of is het viool, beste Mr. Gray? Wij moesten allebei lachen, en werden dadelijk vrienden. Lachen is volstrekt geen kwaad begin voor vriendschap en het is zeker het beste einde er voor, zei de jonge lord, terwijl hij een andere madelief plukte, Hallward schudde het hoofd. Je weet niet wat vriendschap is, Harry, of wat vijandschap is.
»Ik kan niet helpen, dat ik zoo zwak ben, maar 't maakt mijn besluit des te vaster,« zei Rose, hem haar hand toestekend. »Ik moet nu werkelijk heengaan.« »Ik vraag één belofte,« zei Harry. »Eens, en niet meer dan eens zeg over een jaar, maar 't kan veel eer zijn mag ik nog over dit onderwerp met je spreken en dan voor de laatste maal?«
Tot op het huidige oogenblik weet ik niet, waarom ik zoo deed, en toch, als ik het niet gedaan had, mijn beste Harry, zoû ik den interessantsten roman van mijn leven gemist hebben. Ik zie wel, dat je me uitlacht. Het is niet aardig van je. Ik lach volstrekt niet, Dorian, tenminste niet om jou.
En dan komt voor haar het leed, omdat zij dit begrijpt.« »Moeder,« zei de jonge man ongeduldig, »wie zoo deed zou een ruwe egoïst zijn, evenmin waard den naam van man te dragen, als de vrouw, die u beschrijft, de zijne te noemen.« »Zoo denk je nu, Harry,« antwoordde zijn moeder.
Bij zulke gelegenheden vergeten wij meestal te spreken van een huwelijk maar zij herinneren het ons altijd vast. Hallward legde hem de hand op den arm. Spreek zoo niet, Harry. Je doet Dorian verdriet. Hij is niet als andere mannen. Hij zoû niemand ooit ongelukkig maken. Daar is hij te goed voor. Lord Henry zag over de tafel heen. Ik doe Dorian geen verdriet, antwoordde hij.
"Welnu, daar gij alles weten moet het is zoo. Ik heb toegestemd om Tom en Harry beiden te verkoopen; en ik weet niet waarom ik aangezien moet worden alsof ik een monster was, omdat ik doe wat iedereen alle dagen doet." "Maar waarom die te kiezen uit al de anderen?" zeide Mevrouw Shelby. "Waarom die te verkoopen van allen op het goed, als gij dan verkoopen moet?"
Harry, je bent verschrikkelijk! riep de hertogin. Vindt u ook niet, Mr. Gray? Harry, Mr. Gray wordt weêr niet wel! Hij zal flauw vallen. Dorian overheerschte zich en glimlachte. Het is niets, murmelde hij; mijn zenuwen zijn wat in de war. Dat is alles. Ik heb zeker te ver geloopen van morgen. Ik heb niet gehoord wat Harry zei. Was het erg slecht? U moet het mij bij gelegenheid vertellen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek