Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Terwijl ik hierover stond na te denken, ging de deur open en trad een knaap binnen; hij had een viool onder zijn arm en in zijn andere hand hield hij een stuk hout, dat van afbraak afkomstig was. Dat stuk hout, dat veel geleek op de stukken, welke onder den schoorsteen lagen, deed mij plotseling begrijpen, vanwaar Garofoli zijn voorraad hout opdeed en hoeveel deze hem kostte.
"Begrijpt gij dan niet hoeveel Miss Ophelia voor u gedaan heeft? Zij zegt dat zij alles gedaan heeft wat zij bedenken kon." "Och meester, mijne oude meesteres placht dit ook te zeggen. Zij sloeg mij veel harder, en trok mij bij de haren en beukte mij met mijn hoofd tegen de deur; maar het deed mij toch geen goed.
Waar moesten wij kleine en groote jongens naar toe! Hebt ge wel opgemerkt, bij hoeveel lieve vrouwen ik me al gekoesterd had? Bij juffrouw Gottman van de eerste bewaarschool en juffrouw Doortje van de tweede. Bij juffrouw Van Streelen uit den winkel naast ons en bij het Perehietvrouwtje. Bij Mietje de Porster en mijn zuster Christine. En onder alle omstandigheden bij mijn Moeder! O, die vrouwen!
Weet ge wel, dat we die reis naar Marokko nooit hadden moeten doen. Denk eens hoeveel onschuldige menschen wij hebben gedood, en als we te huis waren gebleven, was dat alles niet gebeurd. Weet ge nog wel dien Heilige? Ik hoop dat hij mij zal hebben vergeven, dat ik hem naar de andere wereld heb gezonden. En de luitenant smolt weg in tranen.
"Ik weet niet," viel Go uit, "misschien zijn wij wel op 'n dwaalweg. Ik geloof niet, dat ik licht 'n dochter van mij zal laten studeeren. Eerst als je 't zelf hebt meegemaakt, weet je, hoeveel er tegen is."
De opzichter liep heen en weer in de kamer en riep nu en dan zijn instructies uit. Ik kon er niets van begrijpen; maar de kinderen schenen hem te verstaan. De opzichter had een papier in de hand, waarvan hij voorlas, hoeveel blauwe, witte of groene draden genomen moesten worden, en ieder kind moest de aanwijzingen herhalen.
Het is algemeen opgemerkt, dat zelfs de meest wispelturige menschen nimmer zoo vasthoudend zijn, dan wanneer zij zich iets weder zoeken te binnen te brengen, dat ten deele aan 't geheugen ontsnapt is: hoeveel te meer iemand als onze Abt, wiens gedachten zelden aan vele afwijkingen voet gaven.
Overigens vertelde zij iederen keer hetzelfde, vroeg of het niet waar was, dat kleine Marius de allerknapste in het Latijn geweest was, en werd niet moede te vertellen, hoeveel hij van zijn vriend gehouden had, hoe hij hem bewonderde en tot hem opzag; "Ja, het ging zóóver," hier lachte de bleeke dame met een klein, flauw lachje "dat ik, zottin! heel jaloersch werd op dien Abraham Lövdahl.
Wij waren toch in dat gedeelte der Middellandsche Zee, dat steeds zoo vruchtbaar is geweest aan allerlei rampen. Hoeveel schepen hebben er tusschen de kusten van Algerië en Provence geen schipbreuk geleden, hoeveel vaartuigen zijn er niet verdwenen!
Had hij niets tegen op het voorstel?" "Neen mevrouw, dat was niet waarschijnlijk." "En wanneer zou hij dan nu klaar kunnen zijn? Want dáárvan schijnt alles af te hangen." "Ik weet niet genoeg omtrent die formaliteiten," zei Elinor, "om te durven zeggen, hoeveel tijd, of welke mate van voorbereiding daartoe wordt vereischt; maar ik denk dat hij over twee of drie maanden wel beroepbaar zal zijn."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek