Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Laat mij er slechts aan denken, dat wij bij elkaar zijn gelukkig! En ik heb mij voorgenomen, u dezen avond heel gelukkig te maken, mijn Guido." "Het is onmogelijk mij nog gelukkiger te maken, dan ik reeds ben," fluistert Guy, in verrukking het schoone meisje beschouwend, dat hij zoo spoedig de zijne hoopt te nemen. "En toch kan ik dat nog. Gij weet niet, welke verrassing ik voor u heb weggelegd.
Als ik het had geweigerd, dan zoudt gij mij dus waarschijnlijk gehaat hebben." "Daartoe zou ik nooit kunnen komen, maar gij weigert mij ook niets. En daar gij nooit 'neen' tegen mij zegt, moet gij hier blijven en hem zien. Geef hem uw zegen; vader, beloof mij, als gij mij liefhebt, dat gij Guido Amati, als mijn aanstaanden echtgenoot, uw zegen zult geven."
De eigenlijke, direkt-vragende raadsels werden door Guido Gezelle kwelvragen genoemd. Het zijn inderdaad kwelraadsels in zoo ver zij den gevraagde trachten te verschalken door hun algemeene bewoordingen, door hun listig bijgevoegde gedachten, hun afleiden van de aandacht, hun verrassende zinspelingen, hun opzettelijk maskeeren van den juisten klemtoon, hun dubbelzinnige woordopvatting.
Na de eerste ontsteltenis kan Guy het plakkaat kalm lezen en hij krijgt een gevoel van verlichting, als hij bemerkt, dat de beschrijving van zijn persoon, die bij de afkondiging is gevoegd, in vele bijzonderheden onjuist is. "Al klaar, kapitein Guido! Ik heb de order gekregen!" zegt de jonge vaandrig, hem op den schouder kloppend.
Zijn handen Beven verlamd en bleeker dan het blad van Peppels in voorjaarswind; een leedge woordstroom Gudst uit zijn dwazen stotterenden mond Als water uit een leibuis. GUIDO: Lieve Bianca, Hij is uw aandacht noch de mijne waard.
Toen die den heelen tuin en het huis van messer Neri gezien en geprezen had, zette de koning zich aan een der tafels, die aan den vijverkant geplaatst waren, na zich te hebben gewasschen en beval aan graaf Guido di Monforte, een van de metgezellen, naast hem plaats te nemen en messer Neri eveneens en aan de overige drie, die mee waren gekomen, dienst te doen, gelijk Neri het had vastgesteld.
De keizer zelf, zijn zoon Enzo, koning van Sardinië, zijn kanselier Piero della Vigna, magistraten als de notaris Jacopo da Lentino en Guido delle Colonne, wedijverden er in het kunstig nabootsen der Provençaalsche voorbeelden.
"Maar toch mijn Guido," fluistert de schilder, en de levendige Fransche Vlaming slaat zijn armen om Guy's hals en geeft hem naar 's lands wijs twee hartelijke zoenen, op iedere wang één. "Is uw factotum hier?" vraagt de Engelschman een weinig brusk, want hij is niet gesteld op zulk een teedere begroeting. "O, ik heb Achille vandaag vrijaf gegeven. Hij is beneden bij zijn familie," zegt Oliver.
GUIDO: En als 'k eens vroeg Om blanke Bianca hier? SIMONE: Gij spreekt in scherts, Heer. Zij is zoo groot een prins als u niet waardig. Ze is enkel goed voor huishoudwerk en spinnen. Niet-waar, vrouw-lief? Het is zoo. Zie maar hier. Uw rokken wacht u. Zet u neêr en spin. Een vrouw moet altijd bezig zijn in huis, Want leedge handen maken 't hart lichtzinnig. Ga zitten, zeg ik.
Veroorloof mij, dat ik mij aan u voorstel als vaandrig José de Busaco, van Mondragon's busschutters." "En ik," antwoordt Guy, terwijl hij, zijn langen mantel omslaande, zich gereed maakt, om den jongen man te volgen, "en ik neem wederkeerig de vrijheid, mij voor te stellen als kapitein Guido Amati van Romero's musketiers."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek