Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Zoowel de dikke vrouw van den bisschop als het hoofd van Harer Majesteits regeering verklaarden later dat dominé Granger een zeer onderhoudend man was. Den eerstgenoemde vertelde hij in alle bizonderheden hoe zijn dochter hun gastheer het leven had gered, en met den laatstgenoemde redeneerde hij over tienden, en gaf hem zijn meening te kennen welke wetgeving op dit punt noodzakelijk was.
Vóór dien tijd was ik niets anders dan een advocaat in naam." "Waarom zijt gij zoo plotseling begonnen te werken?" "Omdat ik mijn vooruitzichten verloren had, Miss Granger kortom, uit noodzakelijkheid." "O, ik vraag u verschooning," zeide zij, met een blos, dien hij natuurlijk niet zien kon. "Ik bedoelde niet onbescheiden te zijn. Maar 't is zeer gelukkig voor u, niet waar?" "Zoo!
Toen nam hij de vlucht. Aan de deur zag hij Granger met zijn licht verdwijnen en hoorde hem de deur van zijn kamer dichtdoen. Daarna was hij, naar 't hem toescheen, met twee stappen in de zijne. Hij barstte in een akelig gelach uit; zijn zenuwen waren hevig geschokt. Het geheele tooneel had iets tragisch-komisch.
Het denkbeeld dat Owen Davies, Esq. van Bryngelly Castle, eigenaar van die kleine badplaats in haar opkomst en van een der grootste lei-mijnen in Wales, en een jaarlijksch inkomen van tusschen de zeven en tien duizend pond bezittende, niet goed genoeg was om de laarsjes van haar schoone zuster te poetsen, was nooit bij Elisabeth Granger opgekomen.
"Ei," zeide Granger, hem weder met een verlegen gezicht aanziende, "en wat is er dan, waarover ge mij zoo volstrekt moet spreken? Niet dat ik niet altijd tot uw dienst ben, dat weet gij wel," liet hij er verontschuldigend op volgen. "Dit," antwoordde Davies, den predikant bij zijn jas grijpende, op een manier, die hem deed schrikken. "Wat bedoelt gij mijn jas?"
Iemand had hem gezegd dat zij het liefste en knapste meisje in Wales was, maar dat haar vader geen gentleman was. "O," zeide hij, zijn hoed afnemende. "Is het niet een weinig gewaagd voor u, Miss Granger, zoo alleen in dezen mist op zee te roeien?" "Ja," antwoorde zij gulhartig, "maar ik ben het gewoon; ik roei in alle weer.
Misschien zult gij geen bizonderen vorm van geloof aannemen, maar ik zeg u ronduit dat het niets anders dan geestelijke ijdelheid in haar leelijksten vorm is, allen godsdienst te verwerpen, omdat men er met zijn verstand niet bij kan. Uw verstand is u te sterk geweest, Miss Granger: het is met u op hol gegaan, maar het heeft zijn grenzen en verder gaat het niet.
Toen stond Elisabeth op, en vroeg Lady Honoria of zij de kamers, die door haar echtgenoot en Effie betrokken zouden worden, niet eens wilde zien. Zij antwoordde dat zij dit zeer gaarne wilde, en ging met Elisabeth mede, door Granger gevolgd. "Denkt gij niet dat gij het hier wel wat vervelend zult vinden, mijnheer Bingham?" vroeg Beatrice. "Integendeel," antwoordde hij.
Op dit oogenblik werd er aan de deur geklopt, en Granger, vergezeld van den dokter, trad binnen. "Hoe gaat het, mijnheer?" zeide eerstgenoemde. "Ik moet mij aan u voorstellen, want gij weet waarschijnlijk niet wie ik ben. Toen ik u het laatst zag, zaagt gij er uit alsof gij zoo dood waart als een haai op het strand.
"'t Is zeer vriendelijk van u aangeboden, mijnheer Granger," zeide hij aarzelend. "Ik zou Bryngelly nog niet gaarne verlaten, en in sommige opzichten zou het een goed plan zijn, als het maar niet te lastig voor uw dochter is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek