Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Ochzei de moeder, »hij is naar buiten naar zijn moeder's oom, daar wou hij een poosje blijven.« »Wat moet hij daar doen, hij heeft mij niet eens goeden dag gezegd!« »Hij wou er zoo graag naar toe, en heeft gevraagd of hij wel zes weken blijven mocht; zij zullen hem er wel houden

De bewoners waren nog op, maar de deur was zorgvuldig gesloten. Op zijn roepen klonk eene stem van binnen: »Wie is daar?" »Goed volk, Kees, ik ben Marten Florisz. Doe even open." Dat geschiedde, en de man, die in de deuropening verscheen, zeide: »Kom binnen, Marten." »Neen, ik kom niet binnen. Alleen wil ik graag weten, of u mijn zuster misschien gezien heeft.

Dat had ik zoo graag willen weten; maar ik kon hem niet bespieden noch beluisteren, want ik mocht te paard hem niet volgen, daar hij mij dan zeker zou opgemerkt hebben, en te voet ging ook niet, omdat ik niet loopen kon. Maar een ding kon ik, als me een oogenblik tijd werd gelaten: zijn geweer voor mij onschadelijk maken. Het hing aan zijn zadelknop.

Mevrouw March verlangde wat te praten over haar vader met den ouden man, die hem blijkbaar niet vergeten had. Meta zou graag eens in de oranjerie wandelen. Bets smachtte naar de prachtige piano, en Amy wenschte niets vuriger dan de mooie platen en beeldjes te zien. "Moeder, waarom zou mijnheer Laurence Laurie niet graag hebben hooren spelen?" vroeg Jo, die van een onderzoekende natuur was.

"Hij bedoelde een bruin en wit gestreept nachtmutsje van gedrukt katoen, dat hij mij graag op zag hebben, omdat het hem herinnerde aan eenige gelukkige nachten. want daarnaar telden we onze gelukkige dagen. Daar het de laatste nacht was, dat ik bij hem zou slapen, durfde ik zijn verzoek niet te weigeren.

Des avonds sprak don Bernard telkens over den man dien hij bij mij gezien had en hij zou graag alles beloofd hebben wat ik van hem had kunnen zeggen als ik had durven praten, "Gil Blas," vroeg hij, "wie is die groote grijpvogel, met wien ik je gezien heb?"

Ik vraag je maar niet om mee te gaan, want ik denk dat je te veel hiermee vervuld zult zijn, om nu graag vreemden te spreken; en je zult wel verlangen, het aan je zuster te vertellen." Marianne was de kamer uitgegaan, eer hun gesprek begon. "Zeker, Mevrouw, ik zal 't aan Marianne zeggen; maar vooreerst spreek ik er nog met niemand anders over."

En ik schreef juist omdat ik wou dat allen het beter kregen, of zoo goed hadden als ik. Dat alle werklieden het graag beter willen hebben dat is waar, en dat is ook goed. Maar dat alle werklieden ontevreden zijn dat is niet waar. Ik ben het niet. En nou kun je denken wat je wilt, maar ik weet wat ik ben. Jans kan het getuigen.

Ik heb grooten lust de boel te laten waaien. En ik zoû het ook, als mijn papieren maar niet geteekend waren. O, wees toch niet zoo akelig ernstig, Jim. Je bent net zoo een held uit een van die draken, die moeder zoo graag speelt. Ik wil niet met je kibbelen. Ik heb hem gezien, en o! hem te zien maakt mij zoo gelukkig, dat ik niets geen lust voel, met je te kibbelen.

"Gereed zal ik nog niet zeggen, maar.... Ik voor mij zou niet graag verandering zien, en de heele bevolking mag je graag lijden.... en toch.... als je soms ouderling of diaken, zoo noemen jullie het immers ook? ging spelen, of als ze je in onwettige samenkomsten snapten, dan zou ik je voor niets kunnen instaan; begrepen?" "Burgemeester, ik dank u!.... Maar Gods wil geschiede!"