Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Zij dacht er slechts over na, of zij haar zou medenemen of niet: "Neen," besloot zij, "ik neem haar niet mede, ik ga alleen met mijn zoon." "Ja, dat is zeer slecht van hem," zeide Anna luid, terwijl zij hem bij de schouders hield en hem met een schuchtere uitdrukking aanzag en kuste: "Laat hem maar bij mij," liet zij er op volgen, terwijl de gouvernante haar verwonderd aanzag.
Ik raad je aan deze studie voort te zetten; want de kennis van talen is eene groote aanbeveling voor onderwijzeressen. Kom, ik moet eens naar Grace gaan kijken; ze is veel te wild," en juffrouw Kate drentelde weg, schouderophalend bij zich zelf zeggende: "Ik ben niet gekomen om een gouvernante te chaperonneeren, hoe mooi en jong ze ook is. Wat zijn die Yankees toch wonderlijke menschen.
Zij was zoo stil in het bijzijn der gouvernante en ging er zoo bleek en teer uitzien dat Miss Piper zich ongerust over haar begon te maken en eindelijk besloot mevrouw d'Ablong over haar te schrijven.
Daar gaf men mij een brief over.... zijn brief aan zijn geliefde, mijn gouvernante! Ik herken zijn hand en.... Neen, dat was te vreeselijk!" Zij bedekte haar gelaat met de handen. "Ik begrijp wel, dat men zich eens kan laten meeslepen," ging zij voort, "maar mij met sluw overleg te bedriegen, en dan om wie? Voort te gaan mijn man te zijn, en met haar samen te komen.... het was te vreeselijk!
Ondanks de vermaning zijner gouvernante was hij het bordes opgeloopen, riep jubelende: "Mama, mama!" en wierp zich om haar hals. Maar even als haar man, maakte ook haar zoon op haar een teleurstellenden indruk. Zij had zich hem schooner voorgesteld dan hij werkelijk was.
"Mama," zei Cécile fluisterend, terwijl ze zich over de tafel heen naar haar moeder toe boog, om niet door de gouvernante verstaan te worden, "zeg toch eens dat ze niet zoo afschuwelijk hoorbaar slikt en die dikke, roode handen wat minder laat kijken." Zij had luid genoeg gesproken om door Elsje verstaan te worden.
Het was reeds volop zomer en al heel dikwijls had Fonske het jong meisje met haar gouvernante, of in gezelschap van meneer Gaëtan en den baron, van het eene kasteel naar 't ander door de weiden heen zien loopen, zonder dat zij ooit bij hem aankwam. Telkens vroeg hij 's avonds, bij zijn thuiskomst, gejaagd aan zijn moeder: "Hè jonkvreiw Elvire hier nog nie geweest?"
't Is ook nog veel romantischer.... Gij zijt beminnenswaardig en hebt een flink verstand. Vergeet niet, dat ik altoos tot uw dienst ben." Tot nog toe was er geen naam over haar lippen gekomen. Op een rechtstreeksche vraag van Nantas, stond de dame evenwel op en stelde zich nogmaals voor: "Juffrouw Chuin .... In betrekking als gouvernante bij baron Danvilliers, sedert den dood der barones.
Fonske wist het al dagen te voren: mevrouw de gravin was reeds bij de ouders van Rietje Koarelkes en Feelke Brouwers geweest en mevrouw de barones bij die van Mielke Katoor en Dolfke van de Wiele, en hij twijfelde niet of ook bij zijn moeder zou weldra iemand komen. En er kwam iemand! Er kwam, zooals Fonske wel had durven hopen en verwachten, jonkvrouw Elvire met haar gouvernante.
En zoe 'k dit nou ne keer meugen meenemen, om aan mijne meester te loate zien? Fonske knikte. Hij knikte herhaaldelijk en zijn benauwd gezichtje scheen weer op te leven. Opnieuw wisselde het jong meisje vlug eenige woorden in een vreemde taal met haar gouvernante, aan wie ze 't schilderij overhandigde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek