Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
"Goeie hemel," riep hij uit, terwijl hij rechtop ging zitten, en voor de eerste maal met levendigen blik naar buiten keek, "dat zijn allemachtig groote distels, die daar op den oever bij dat brem daar groeien. As 't tenminste distels zijn. Of weet 'k 't niet meer?"
Toen ze 's avonds naar Lize toeging die goeie Hoefman, ze zou zien het gesprek op hém te brengen; ze wilde immers iedereen in alles helpen hoorde ze bij Levedag het jolig lawaai van vroolijke stemmen, en in de lichte gang zag ze veel zwarte ruggen en gladde hoofden, die allemaal naar iets schenen te kijken, dat heel grappig was.
"Wat is nu de drijfkracht van dit alles", zoo ging hij voort, "hoe komt het dat altijd meer komt, waarom gaat 't overschot niet op of blijft gelijk? Dat moet ik je ook nog zeggen, opdat je een goeie socialiste wordt. In de eerste plaats zijn Wij dus de drijfkracht. Wij maken altijd meer, en zooveel meer dat elk jaar overblijft, en ieder jaar wordt gevoegd het surplus bij 't kapitaal.
Krijgen we brood, goeie man?« vroeg zij onstuimig en hield den lijkbezorger bij zijn jas vast, toen hij opnieuw naar de deur ging. »Ja, ja,« zei de lijkbezorger, »natuurlijk. Alles wat je maar wilt!« Hij maakte zich los uit haar handen, trok Oliver mee en ging haastig weg. Bumble was er reeds, vergezeld door vier mannen uit het armhuis, die als dragers dienst moesten doen.
Het hinderde mij niets, want "ik zie graag menschen smakelijk eten," zooals Hanna zegt, en de goeie man had waarlijk wel wat voedsel noodig, na zoo'n heelen dag lesgeven aan idioten. Toen ik na het eten naar boven ging, waren twee jongeheeren bezig hun bonte mutsen voor den spiegel in de gang op te zetten, en ik hoorde den een tot den ander fluisteren: "Wie was die nieuweling?"
"Goed vader, ik kan wel opstaan," en hij wilde overeind komen, maar dat mocht niet. "Hoe heeft hij den jongen tegen den kant opgekregen, dat begrijp ik maar niet," zei grootmoeder. "Ik heb getrokken," zei zus nu, "want hij was zoo moe, hij kon haast niet meer." De tranen sprongen moeder in de oogen. "Die kleine zus en die goeie hond." "Je bent een flinke meid, hoor," zei grootvader.
En dan ging hij niet naar een hotel, maar sliep heel armelijk bij ons. Dát was toch zoo'n lieve jongen. Daarom is hij zeker vroeg gestorven nog als student aan de tering. Hij was een engel van een jongen. Maar anders, het meeste lief heb ik van de buren gehad. Die zijn ook zoo iederen dag om je heen." En nu kwamen er verhalen van goeie buren.
"Goeie hemel! dat moet hij niet doen!" riep Abraham onwillekeurig; hij dacht er aan hoe moeilijk het nu al voor Steffensen was zijn werk te behouden. Als hij nu vandaag een onaangename toespraak hield en die zou natuurlijk onaangenaam worden dan maakte hij zichzelf heelemaal onmogelijk.
Juffrouw Sowerberry kwam te voorschijn uit een klein kamertje achter den winkel; ze was een klein, tenger, verschrompeld vrouwtje, met een vinnig gezicht. »Vrouwlief,« zei Mr. Sowerberry eerbiedig, »hier is de jongen uit het armhuis, waar ik je van gesproken heb.« Oliver boog opnieuw. »Goeie hemel!« zei de vrouw van den lijkbezorger, »wat is hij klein!« »Ja, hij is nogal klein,« antwoordde Mr.
Hij kwam licht-buigend en glimlachend nader, en groette, en zei op vroolijken toon: "Goeie morgen, mevrouw!.... Mag ik me even voorstellen!.... Bandt is mijn naam.... 'k Heb 't genoegen gehad kennis te maken met uw dochter en.... en nu kom ik haar 's opzoeken.... en ook 's kennis maken met u!...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek