United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het dienstmeisje dacht er niet aan op dit oogenblik, of "mevrouw" een dergelijke familiariteit wel zou goedkeuren, boog zich over Elsje heen en kuste haar op het voorhoofd. "Slaap lekker," zei ze. "Dank je wel," zei Elsje. "Dank je wel voor al je vriendelijkheid. Nacht Keetje." "Nacht jongejuffrouw. Zult u nu gauw gaan slapen?" "Ja wezenlijk."

Laurie sprak haastig en met een kleur van opgewondenheid, want hij had zijn plannetje geheim gehouden, uit vrees dat de meisjes het niet zouden goedkeuren, of dat het nadeelig voor Bets kon zijn.

Welnu, die voorstellen waren door den resident niet goedgekeurd, of althans hy beweerde dat de Regeering ze niet zou goedkeuren, en je weet dat behoorlyke residenten nooit iets voorstellen, dan wat ze vooruit kunnen berekenen dat aan 't Gouvernement bevallen zal.

En daar hij nog wederstand bood, verklaarden hem de oversten der Gentenaars, dat zij en hunne mannen alleen den slag zouden wagen, de veldheer mocht hun voornemen goedkeuren of niet. Mher Gervaas, om de verdeeldheid niet in het leger te brengen, gaf met onwil en spijt zijne toestemming, doch zou niet zelf deelnemen aan deze poging.

Ik laat natuurlijk ieder vrij anders te denken: hanc veniam damus, petimusque vicissim; maar ik kan niet goedkeuren, dat gij zoo bepaald als lofredenaar van Shakespere optreedt. Onze voorouders zondigden in een tegenovergesteld uiterste en bij hen was Shakespere een barbaar.

Nu kon ook Florimond niets anders dan juichend goedkeuren; zij gingen alle twee bij 't venster nauwkeurig de details ontleden en toen keerden zij zich met een oolijk lachje naar Fons om en vroegen hem of dat een meisje uit het dorp was. Joajoa 't, antwoordde Fons, 't es Lisatje Van Belleghem, 't dochterke van mijnen boas.

"Och dokter!" valt Thomas nu bijna schreiende in: "och, als u eens wist hoe ik er kapot van ben; zooveel geschimp en geblaas tegen u, en mede door mijn toedoen, door mijn eigendunkelijk handelen! Och lieve God! ik meende het toch zoo goed!" "Thomas, wees verstandig; al kan ik niet goedkeuren wat je hebt gedaan; dat je trouw hart het je heeft ingegeven daar ben ik zeker van.

"Meester heeft gelijk volkomen gelijk. Het was leelijk van mij dat is niet anders. En natuurlijk willen meester en Mevrouw zulke dingen niet goedkeuren. Dat gevoel ik wel, maar een arme neger zooals ik komt somtijds in groote verzoeking om leelijke dingen te doen, als iemand zoo te werk gaat als die Mijnheer Haley.

Nee, goedkeuren kon ik 't niet, en zal ik ook nooit, dat 'n nog levende haar eigen historie verteld moet zien, door iemand, die haar nauwelijks heeft gekend, die alles in hoofdzaak weet van "hooren zeggen", zoodat ze telkens 'n stukje waarheid leest, en dan weer 'n stukje pure fantasie.... Maar ik heb toch niets slechts van haar gezegd, integendeel!

Ik denk nog dikwijls om wat mijn goede man wel eens zei: "Rein," zei hij, "of ze er later berouw over hebben of niet; of ze 't goedkeuren of leelijk vinden wat er nu gebeurt, 't geeft allemaal niets zoolang ze die Haagsche Synode houden! Die doet het je allemaal aan! Ik zal het niet beleven, zei hij, maar onze kinderen zullen het wel ondervinden als ze getrouw blijven.""