Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
In latere versies is het nog meer het welopgevoede kind van een edelman dat op de voorgrond geschoven wordt: de knaap is »gentile" en glimlacht vriendelik tegen een ieder die hem aanspreekt. Zijn opvoeding is die van een middeleeuws vorstenzoon. Hij wordt in de wapenen geoefend, in de rechtspleging volgens alle vormen van het leenrecht, in goede manieren en gedrag.
Je bent mooi als de Eros, die van Praxiteles, dien we gezien hebben in Hellas, en je glimlacht nèt zoo weemoedig als hij.... Ik glimlach niet weemoedig, weerde Earinus af. Kom meê. De knapen gingen samen het kamertje uit. Zij kwamen in een lange galerij, waarop de cellen der bevoorrechte slaven uit kwamen.
Inderdaad is het dan ook eene gracht, maar eene gracht, welke op den Bosporus gelijkt: en als men den blik laat weiden over die groote uitgestrektheid water, dan glimlacht men onwillekeurig bij de gedachte aan de kinderachtige tegenwerpingen, die de engelsche ingenieurs in woord en geschrift geopperd hebben. Weldra nadert men Ras-el-Eiche.
Bij die vraag glimlacht Mr. Henrik Dirkszoon niet: hij ziet ernstig voor zich heen: hij is door den schakel zijner overpeinzingen tot den tegenwoordigen tijd teruggevoerd en berekent de kansen: hij laat zijn oog nogmaals over de volksmassa weiden, en, al hebben de meesten den rug naar hem toegewend, en al kan hij nauwelijks iets dan hoeden, mutsen en kapers onderscheiden, toch is zijn oog geoefend genoeg om vriend en vijand uit elkander te kennen.
"Nu, mijnheer Blondeau komt aan dien fraaien naam en roept: L'aigle! Ik antwoord, Present! Toen ziet Blondeau mij met de teederheid van een tijger aan, glimlacht en zegt: Als ge Pontmercy zijt, kunt ge L'aigle niet zijn, woorden die voor u onaangenaam, voor mij echter treurig waren. En toen hij dit gezegd had, schrapte hij mij." "Mijnheer!" riep Marius, "het doet mij waarlijk leed!"
Zij had dit alles niet verteld om hem te beangstigen. In Den Haag kende nog niemand, vermoedde nog niemand, dat.... Van Reelant richt het hoofd op. Kort en bijna scherp vraagt hij: »Suze! Waarom zeg je me dit alles?" Suze glimlacht eenigszins vreemd. Zij werpt den schat van glinsterende krullen met een forschen zwaai in den nek. Zij antwoordt: »Omdat ik een woord wil spreken over onze toekomst.
Ze glimlacht, keert haar gelaat om naar zijn vollen, levendigen glimlach, glimlacht in zijne donkere oogen. Zijne handen liggen, streelend en behendig, op haar leên. Ze neigt achterover, legt haar hoofd op zijn schouder en hare gulzige lippen gaan op naar de natte, onbeweeglijke, kalme roodheid van zijn mond. Zij waren op hun huwelijksdag vertrokken. Het was een betooverende reis.
Hij staat nu stil voor het kapitale huis, waarin de zaak van Emile van Pommeren, fils, is gevestigd. Met groote teederheid neemt hij den voorgevel op, en glimlacht tegen het blinkende wapenschild boven de deur. »Midden in de Hoogstraat" .... »de beste stand" .... »kranig," »heel kranig!" mompelt de nette man.
De oude is zoo tevreden, dat hij mij ergert, en het gekrab van de moeder werkt aanstekelijk. Ik profiteer van het oogenblik, waarop de dochter met haar werk klaar is en wijs met een energieke beweging naar de zoldering. De moeder heft het hoofd op en glimlacht. Dat behoort tot haar departement.
Maar de jonggehuwde glimlacht en waant het Alles een grap geen vrees overvalt haar. Als de driehonderd werklieden zich om haar verzamelen, De steenen opstapelen en de balken rondom haar. Zij hebben haar nu ingesloten tot den gordel. Hooger verheffen de muren en balken zich, steeds hooger; Eindelijk begrijpt de rampzalige het lot dat haar wacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek