Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
«Nou, willen we es gaan?" vroeg baas van D., «ik heb nog een lange wandeling voor de borst." «Ja, dat 's goed, gaan jullie meê?" Alle vier stonden op. «Dus van D., je weet het wèl," vroeg de tuinvrouw, «geen glaasje boerenjongens?" «Nou, geef dan maar op..." en staande, met éen teug, dronk hij het glas leêg, dat de vrouw hem inschonk.
Kom, lachte hij, ge weet wel dat uwe wenschen nooit met de mijne ontstaan. Ze antwoordde daarop niet. Ze verzocht dat hij zou gaan zitten. Drinkt ge niets? vroeg ze. Het trof haar zelf dat ze die vraag zoo dikwijls overlang hem had gesteld, en het nu nog deed met den spontanen eenvoud der gewoonte. Ze bloosde even. Och ja, sprak hij los, een glaasje .... 't is mij om 't even .... Doe maar!
Nog half boos féliciteerde ze Diks moeder met den verjaardag van haar zoontje, maar weldra vergat zij hare boosheid geheel onder het genot van een glaasje anisette. Dik bleef buiten rondplassen. Hij zag er ontoonbaar uit, maar vermaakte zich onuitsprekelijk. Hij had een stok gevonden en zat er nu mede in het water te slaan, dat de droppels in het rond vlogen. De modder zat hem tot in de haren.
"Maar ik had behoefte beste pa, om weer eens even te zien hoe het u ging, en u nog een glaasje melk te komen brengen. O, sinds de tuinman mij gezegd heeft dat er voor die nare benauwdheden niets zoo goed is als melk, zal ik er u mee vervolgen totdat u weer heelemaal beter zult zijn." "Ei Coba, zou je denken dat melk voor zoo'n kwaal....?"
Geen denken aan! zij vermaant hem, zijn vader vriendelijk toe te spreken die is tegen den avond altijd ontvankelijker gestemd en verder op de hulp van dominee te rekenen. VIJFDE ZANG: In het zaaltje zitten de drie mans nog steeds bij een glaasje te kouten.
Sneeuwhoenders loopen voor ons uit en verdwijnen in den nevel. De branding wordt steeds luider, en spoedig zijn wij bij het paviljoen, waar men, ter viering van het oogenblik, een glaasje champagne pleegt te drinken. Maar waar is de zon? De stoomfluit maant ons reeds aan, terug te keeren.
Het was op een zonnigen Donderdag, vier uur, een uur voór het eten. De deur van het zaaltje stond open. Jozef zat voor de met een rood en zwart tafelkleed overdekte tafel in 't midden van het zaaltje, zijn hoofd over een boek gebogen, gesteund door zijn blanke smalle hand, met een kleinen zegelring aan den pink. Een half-uitgedronken glaasje portwijn stond voor hem.
Geen half uur is er verloopen, of vier andere vendels zijn in de wapenen aangerukt, en 't grauw, zijn toeleg verijdeld ziende, is van lieverlede naar alle zijden en van 't eiland verstoven. "Zie zoo, Buurvrouw!" zegt Smit tot Mevrouw De Ruyter, "nu kan je gerust deur en vensters weer sluiten en een glaasje voor den schrik drinken.
"Ja, Keetje," zei de hartelijke man, "ik wilde een glaasje brengen aan Gerrit, om hem nogmaals te feliciteeren met zijne bevordering tot candidaat. Ik heb geen kinderen, maar ik verheug mij zeer in 't geluk van mijne vrienden, die ze wèl hebben en er genoegen aan beleven. Met Gerrit meen ik het goed, en ik durf zeggen, dat we dit allemaal doen. Dus Gerrit! van harte, man." "Gerrit!" "Gerrit!"
"Mijnheer!" zeide hij tegen Lodewijk: "een glaasje cognac als 't UEd. belieft: Mijnheer!" "Hoeveel ben ik u schuldig?" vroeg ik, terwijl Amelia intusschen was opgestaan. "Sta mij ten minste toe, u tot aan de schuit te brengen...." zeide Lodewijk, insgelijks opstaande en Amelia zijn arm aanbiedende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek