Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 november 2025
Maar, hoe talrijk deze gezelschappen ook zijn: op het land en zelfs in het woud vindt men zwermen, die niet minder leden tellen; bovendien komt hier veelvormigheid voor, terwijl ginds eenvormigheid regel is.
»Dat zou iets zijn!" riep Dion verrast, ja bijna verschrikt uit. »Als de zaken zóó staan, dan heeft Iras niet geheel ongelijk, en dan moeten wij het anders aanvatten. Vóór alle dingen moet het een geheim blijven, dat Cæsarion zich mengt in de onderhandelingen met den ouden grondbezitter daar ginds.
Nauwelijks hadden zij eenige mijlen afgelegd, of Enide bespeurde, hoe langs den zoom van het woud, dat vóór hen oprees, drie roovers kwamen aanrijden. Zonder zich een oogenblik te bedenken, riep zij uit: "Heer, wees op uw hoede! Ginds naderen drie mannen te paard, die zeker niet veel goeds in hun schild voeren!"
Overal zag Johannes nu lichtglansen glimmen, zij zweefden tusschen het donkere loover, dansten met kleine sprongen langs den grond, en ginds straalde een groote tintelende massa als een blauw vreugdevuur. 'Wat is dat voor een vuur? vroeg Johannes. 'Dat brandt prachtig! 'Dat is een vermolmde boomstam, zeide Windekind. Zij gingen op een stil, helder lichtje af.
Hier kwam hij geheel onverwacht aan in zijn woning. Twee uur later begaf hij zich naar de Tuilerieën. "Leve Bonaparte!" riep de wacht, die hem terstond herkende. Den volgenden morgen gaf hij in de volle vergadering een kort overzicht van zijn verrichtingen ginds. Hij had Kléber met het opperbevel belast en was zelf teruggekeerd om de Republiek, die hij verloren achtte, te hulp te komen.
En zij wisten eigenlijk geen van allen waarom... Maar Merlijn, die ook de wroeging zich in zijn menschenhart bewust werd, wist, daar ginds, ver, toe ziende uit het vergier, wèl waarom zij elkander allen aanzagen met een schakeling van blikken, die nog niet geheel begrepen... Het wordt alles zoo als het wordt, dacht Merlijn, om zich te verontschuldigen.
Hem, altijd Hem, Wiens eer Geene eeuwigheid naar eisch volzingen kan! Ginds wandelt een gestalte al op en neêr. Beschouw haar goed: wien denkt ge, dat gij ziet? Gij weigert mij, die de aarde pas verliet, Eene aardsche, een zwakke vergelijking niet? Bij 't huis, waar ik geboren ben gij waart Toen ik het weêr betrok, niet meer op aard, Maar weet het toch had ik een tuin geplant.
Wanneer gij bang zijt dat ik toch hier zal blijven, en in 't geheim met deze mannen zal spreken om ze te waarschuwen, vergist gij u. Ik ga naar ginds, in 't houtgewas, naar mijn paard, en rijd terstond weg. Ik heb gezegd, dat ik niet tegen u zou zijn of optreden, en mijn woord houd ik. Hij bukte om de garven, die den toegang vormden, weg te trekken.
Maar 't Oude Hoen zei kalm en bedaard: »Dat kan en mag niet, jongen. Ik ben onder vrijgeleide hier gekomen, en daardoor tegen wil en dank verplicht hier te blijven. Maar je wilt immers binnen gindsche muren komen?" »Ja, ja!" riep Marten heftig uit. »Dat wil ik!" »Ga dan, mijn jongen," klonk het ernstig. »Ginds doen de Haarlemmers een uitval, zooals zij er reeds zoovele deden.
Daar hijschen de stoomkranen duizenden kilo's zware lasten naar boven, als waren het noten; ginds werken de elevatoren, om het graan uit de schepen, bijna zonder menschenhulp, in de pakhuizen te brengen: elders weer ziet men andere hulpmiddelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek