Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 november 2025
Li: "Denkt ge, dat er kans is te ontsnappen?" De tolk: "Zeer weinig, anders hadden wij het al gedaan." Hiermee eindigde het gesprek, want het opperhoofd gaf het bevel de gevangenen weg te brengen. Zij werden nu in een andere "zaal" gebracht, grenzende aan deze, en werden daar den geheelen dag gelaten.
De gevangenen hadden echter nog niet lang begonnen hun ververschingen te nuttigen, toen hunne aandacht van deze uiterst gewichtige bezigheid afgetrokken werd, door den klank van een horen buiten de poort.
Hierop schonk hij zijne slaven, die niettemin als gevangenen naar Memphis waren gevoerd, de vrijheid, en ging, waggelend als een dronkaard en onophoudelijk de hand over zijn voorhoofd strijkende, naar zijn huis.
Maar wat is nu uw wensch?" »Mijn wensch is, dat de Kenjaoe's een paar Sibaoe's sparen, indien wij in gevecht komen, en dat ze de gevangenen aan mij afstaan." »O, dat is goed, heer! Die kunt u krijgen! Wij krijgen koppen genoeg, als we de huizen overvallen. U kunt wel een paar Sibaoe's krijgen. Bovendien kunnen we ze later altijd nog snellen." »Neen, Petinggi, dat wil ik niet!
Hij heeft een jaar gezeten in de citadel te Warschau, maar is er, bij gelegenheid van den russischen opmarsch, toen de politieke gevangenen naar elders werden overgebracht, in geslaagd te ontvluchten. »Och, een gevangenis is een eigenaardig ding.
Marlotes kreeg dientengevolge een van die hevige driftbuien, die het bijzondere voorrecht schijnen te zijn geweest van Oostersche potentaten, en hij gaf bevel, dat Guarinos in den diepsten kerker van zijn kasteel zou geworpen worden. Het was een Moorsch gebruik, de gevangenen drie keer per jaar uit hun kerker in het daglicht te brengen, tot vermaak en stichting van het volk.
Tevergeefs wilden de gevangenen van de gelegenheid gebruik maken, om te doen weten, wat van hen geworden was. Tevergeefs brulde de voorzitter van Weldon-Institute, met vervaarlijke stem: "Ik ben Uncle Prudent van Philadelphia!" En gilde zijn secretaris Phil Evans, met akelig fausset: "Ik ben Phil Evans, zijn collega!"
Jack klom aan boord en werkte zich tusschen de gevangenen door die juist gemonsterd werden voor de uitdeeling van levensmiddelen. Hij was in een mantel gewikkeld, zooals de meeste gevangenen er ook een droegen.
"En wilt gij haar beschermen, en bij haar blijven?" "Ja, mijnheer! en ik heb mijn paard en mijn wagen hier, en ik dacht zoo, als dat Fransozenvee er niets tegen had, dan konden de gevangenen met Fieken rijden, en ik zou er dan naast gaan." "Mijnheer de baljuw!" riep mijne moeder, "help hem bij zijn voornemen; dit is misschien de eenige gelegenheid, dat ik mijn man het noodzakelijkste kan nazenden.
Ja, en gij zijt de plantenzoekster! Ja, Heer, kom naar beneden; ik heb u wat te zeggen! Is het noodzakelijk? Zeker! En kan ik daarna weer gaan slapen? Nu, dat zal wel niet zoo heel gauw zijn! Wacht, ik kom! Eenige oogenblikken later was ik beneden bij haar. Effendi, er is iets heel ergs gebeurd. De gevangenen zijn ontvlucht. Wat zegt ge! Is het werkelijk waar? Ja, zij zijn gevlucht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek