United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze moest in haar bed blijven liggen en ze ijlde dikwijls. Ze was zoo'n licht vogeltje en zoo licht geraakt. Ze eischte dat men seffens Simon uit het gevang zou laten, en dan moest Vere haar vertellen wat Simon bedreven had, wat er verder met hem zou gebeuren en hoe groot de kerker was, waar men hem zij meende wel veertig voet diep onder de aarde opgesloten had.
Onder de openbare plaatsen zullen wij noemen: de Gulden-Sporenplaats, vóor de spoorhalle, versierd met een hofje; de Groote Markt, met het oude Belfort en het marmeren standbeeld van Mgr de Haerne; de Esplanade, beplant met struiken, heesters en boomen; de Wapenplaats, in de nabijheid van het Gerechtshof; de Casinoplaats, vóor het gevang, ook beplant met weelderige platanen; de Groeningelaan, eene lieve wandelplaals met olmen, grasen bloemperken.
't Volk morde: "De moeder heeft haar eigen kind gedood. Daarom kan ze niet weenen." Men begreep niet, dat het leed geen klank heeft. De schout beval zijn dienaren, de vrouw mede te nemen, en haar in 't gevang te werpen. Nadat zij uit haar angstigen droom ontwaakt was, en sidderende overeind rees, zag ze met angst, dat men haar alleen had gelaten.
Ik begrijp het, ik begrijp het, heer! riep Davus. Werkelijk, ik begrijp er alles van! Ben ik ook niet betooverd geworden, toen ik u zocht bij Xeniæ, terug in Hypata, helaas, overal in den omtrek, heel ver, tot in Larissa toe, waar ik slechts u vermoeden kon? Maar ik vond u niet, hoewel ik toch niet alleen naar u maar ook naar een ezel zocht! En ik vond wel ezels maar ik vond u niet en zelfs niet den ezel, die ge waart, zoo als ik u nu heb gevonden! O heer, er spon allerlei betoovering om mij rond; er was een web van verhindering om mij heen: ik dorst zeker niet terug naar uw ouders, toen ik u had verloren en ik zelve werd spoedig, toen ik u te Larissa in een ezelstal zocht want ik vermoedde wel, dat ge van vorm veranderd waart! als veedief gepakt en gegeeseld en toen in het gevang geworpen en toen verkocht op de slavenmarkt en ik wisselde van meester drie malen: ik was eerst slaaf van den stadsreiniger, maar verheugd er om, want ik liep steeds op de straat met mijn korf en bezem
Grijpstuiver was bleek van woede en van schaamte. En Klaas werd terug naar het Steen gebracht. Den volgenden dag, werd het vonnis aan Nele, Uilenspiegel en Soetkin bekend gemaakt. Zij vroegen den rechters om in het gevang te mogen gaan, hetwelk hun toegestaan werd, behalve aan Nele. Als zij binnenkwamen, zagen zij Klaas met een keten aan den muur geklonken.
Vele Kerels volgden hem, luidop morrend tegen het onrecht dat hem werd aangedaan; maar hij zelf zeide dat hij zich vrijwillig naar het gevang begaf, en zoo bracht hij zijne vrienden tot bedaren. Graaf Karel, door het gebeurde diep ontsteld en wel bemerkende dat de plechtigheid zijner intrede beslissend was gestoord, gaf bevel om de paarden bij te brengen en den stoet te vormen.
Welnu de enkele soldaten, die nog uit die forten konden ontsnappen, en in burgerkleeren, op lijfsgevaar, door de duitsche linies geraakten, werden allen aangehouden, zoodra zij zich te Antwerpen aanboden om terug in dienst te treden. Een heele tijd hield men ze in 't gevang afgezonderd om hen te beletten het gerucht van den val der forten te verspreiden. Wij namen ze een voor een in verhoor.
Waar is uwe arme moeder? Zit zij ook in het Steen? Laas! als zij hem maar niet levend verbranden! Uilenspiegel liep nog harder. Hij kwam Nele tegen, die hem zegde: Thijl, ga niet naar huis: die van de stad hebben er een bewaker gesteld van wege den keizer. Uilenspiegel bleef staan. Nele, sprak hij, is 't waar dat zij Klaas, mijn vader in 't gevang hebben gestoken?