Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Zeg 'm dat ie dankboar mot zin da'k 'm giesteren oavend liet ophoalen." Geurt trok de schouders op en ging. "En ik zeg oe dan da'k 'r sprêken wil!" klonk het eenige oogenblikken later voor de kamerdeur; en eer dat Geurt 't gebêteren kos, stond de kerl uut het geitenhok, vlak veur de toafel woaroan Deine in den biebel te lêzen zat.
De innige teedere vroomheid dier schoone tijden van vurig geloof en heilige geestdrift geurt u tegen uit dit schoone gebouwtje, bestaande uit eene vierkante poort, waarvan de lijst, met blad werk versierd, aan de beide einden en in het midden gedragen wordt door smaakvol bewerkte zuiltjes, waarop de beelden staan van de Heilige-Maagd, van Sint-Domitiaan en van Sint-Lambert.
Te loor gesteld in al hare verwachtingen, telt zij hare dagen bij hare krenkingen, is een verlaten ouderdom haar verschiet.... Arme misdeelden! niet u wijt ik den wrevel, die u kenschetst, den nijd, die u verteert, den menschenhaat, waarvan gij blaakt; de roos der min geurt u niet: wie durft eíschen, dat gij lief, vrolijk, goedhartig zoudt zijn? "Sad melancholy mark'd you for her own!"
Toch is 't niet zulk een benauwde warmte als onder de veranda, want 't hout geurt en hier en daar op een open plek, komt de fijne reuk van pas gemaaid hooi ons te gemoet. Onder de veranda rook het naar uien. Bah! die eeuwige uien in Duitschland zijn onverdragelijk en vooral bij 28° in de schaduw is Zwiebelgeruch verfoeielijk. "'t Afdalen is ook niet verfrisschend, mijnheer."
Het geurt en kleurt om u heen. Dáár zoudt ge willen wonen. Onder de palmen, tusschen de rozen. Wees voorzichtig. Namen bedriegen. Op de Lindengracht was mijn eerste school, en het stonk er. Op de Bloemgracht mijn tweede, en het stonk er ook. Op de Eglantiersgracht woonden we, en het stonk er afgrijselijk.
Het jeugdige huismoedertje zit voor de eettafel in het midden der kamer. Vóór haar staat een sierlijk ingelegd schenkblad met een porseleinen koffieservies, en zij is bezig dien verkwikkenden drank te bereiden, die al liefelijk geurt uit een nieuwerwetsche zilveren koffiekan. Het zoogenaamd twaalfuurtje staat klaar op het opengeslagen buffet, en al is het gebruik van een Engelsch luncheon nog niet ingevoerd, het spreekt van eene onbekrompen leefwijze. De overvloed en de verscheidenheid der gereedstaande délicatesses geven intusschen recht tot het vermoeden, dat het tweede dejeuner niet door vader en dochter en tête
Toon Ritter zou misschien zijn alleenspraak hebben vervolgd, zoo niet de deur zijner hut geopend, en een jongeling ware binnengetreden, die er armoedig en ziekelijk uitzag. "Ik breng slechte tijding Toon," zei de nieuw aangekomene. "Slechte tijding Geurt! Hé wát dan?" vraagde Ritter. "De bos geeft geen cent meer," hernam Geurt . "Hé, wát zeg je?" zei Ritter.
En verder, na eenige oogenblikken stilte, Annekes woorden: "Schei uut Paul! ge wordt mien als te astrant af!" En daarop van hem: "Och mien snuupertje, 'k wor ook hoe langer hoe gekker!" En eindelijk op eenigen afstand nogmaals de stem van Paul: "Geurt, ge mot zoo stond moar is zien of die zuuplap zien roes het uutgesloapen."
Ik gaf hem zulks in korte woorden te verstaan, terwijl wij vervolgens gezamenlijk de woning binnentraden van den hierbovengenoemden Geurt Reynszen, die bij de hoedanigheid van Onderstrandvonder ook, gelijk mij naderhand bleek, die van voorzittend Schepen bekleedde en dus een der gewichtigste personages van het eiland was.
Dood! neen, God zij dank! dood was ze niet; maar toch, nadat Anneke ter deure was uitgesneld om het volk, dat buitenshuis werkte, ter hulp te roepen, en men met vereenigde kracht wel een half uur was bezig geweest om de oude van hare bezwijming te doen bekomen, opende zij wel de oogen, maar beval toch de dokter, die evenals de burgemeester terstond door Geurt op 't Uiversnest was ontboden dat het volstrekt noodzakelijk was, de oude vrouw te bed te brengen en met rust te laten totdat hij met een geneesmiddel zou zijn teruggekeerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek