United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


't is me krek allins, loa'k moar sloapen." "Neen," herhaalde Deine, terwijl ze den man sterker schudde: "Ge mot wakker blieven; of kan 't oe niet schêlen woar oe jungske, woar Paulke, die giesteren wegliep, gebleven is?" "Paul?" zei de man, zijne oogen tot de vraagster opheffende; en eenige oogenblikken daarna, terwijl hij Deine lodderig aanzag: "Is ie d'r weer de jong....?"

Berend had een geheel ander antwoord verwacht, en keek krek asof ie de vlooi in 't zoad zag. Niet! niet! dacht hij: dan za'k 'em anders sprêken! En den boer volgende, beet hij hem met een nijdige stem in het oor: "Weet ie wel, Janboer, da'k oe ook in mien macht heb? Weet ie wel, da'k giesteren oavend alles heb gezien, en da'j, as ik 't wil, wel is op 't schavot kost kommen?"

Zeg 'm dat ie dankboar mot zin da'k 'm giesteren oavend liet ophoalen." Geurt trok de schouders op en ging. "En ik zeg oe dan da'k 'r sprêken wil!" klonk het eenige oogenblikken later voor de kamerdeur; en eer dat Geurt 't gebêteren kos, stond de kerl uut het geitenhok, vlak veur de toafel woaroan Deine in den biebel te lêzen zat.

Dat ie voorders giesteren margen te D. in 't Fortuin was oangekommen, waar ze hum getraktierd hadden, en dat ie bij hier en gunder zoo'n verlangst noar zien jungske had gekregen, dat ie toch op weg was gegoan, moar, muu as ie was gewêst, onderwêges most zin neergevallen. Zoo schandoalig had Deine niet gedocht dat 'en mins liegen kos.

Nog verder vernemen mijnheer en mevrouw Van Middelnesse die natuurlijk neef Janssens principes door jawels en dergelijken hebben gehuldigd dat de Betuwnaar zes en veertig mergen land onder de ploeg hét, en zestien koeien en veertig ossen in de weies loopen; dat er achter 't huus 'en groote karsenbongerd is, en dat de loate knappers net giesteren zouen geplukt wêzen, moar dat ie gezeid had: we zullen ze loaten, dan kunnen nêf en nicht uut Den Hoag is zat en genogt éten.

Bin 'k niet de zeun van 'en mins, die weer ontsloagen, opstond van kwoad tot arger kwiem, en, die 'k giesteren oavend beurde, dat... o God!...." Maar de goede jongen begon zoo luid en akelig te huilen, dat de verschrikkelijke waarheid hem niet over de lippen kwam.... dat zijn vader tot een tepronkstelling op het schavot was veroordeeld.