Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Maar een kind kan niet het eenige gezelschap van een naar geest en lichaam krachtig man zijn. Waarschijnlijk zou dit Geoffrey mettertijd gebleken zijn, en zou hij misschien een andere, minder wenschelijke leefwijze aangenomen hebben, als een onverwachte gebeurtenis dit niet voorkomen had.
"Drommels!" zeide Geoffrey, "wat zoudt gij een knap advocaat aan het Hof van crimineele zaken zijn! Ik geloof, dat ge het hebt. Maar hoe vinden wij dien jongen met het vermiste lid aan den derden teen? Alle mogelijk onderzoek is reeds ingesteld geworden en vruchteloos geweest.
Er zijn vele meisjes, die weelderig, bruin haar hebben, meisjes, wier donkergrijze oogen eene teedere uitdrukking kunnen aannemen, als die eener duif, of schitteren als de door de zon bestraalde zee, en die de vergelijking met eene bloeiende roos kunnen doorstaan. Maar weinigen kunnen een gelaat vertoonen zooals Geoffrey Bingham dat voor 't eerst, tot zijne droefheid en zijne hoop, aanschouwde.
Zonder licht ga ik daar niet binnen." Voor 't oogenblik waren zij gered. De tocht, die door het slecht sluitende venster kwam, had het licht uitgeblazen. Na een oogenblik gewacht te hebben, om Granger tijd te laten naar zijn kamer te gaan, kwam Geoffrey veilig de kamer uit. Gelukkig gaf Beatrice nog geen blijk van terugkeerend bewustzijn.
O, ik zal nog krankzinnig worden!" "Krankzinnig of niet," zeide Geoffrey, "zeg deze woorden nog eens, en ik trap u het leven uit uw lijf, zooals gij daar ligt. God had haar u beloofd, durft gij zeggen dat meisje beloofd aan zoo'n hond als gij zijt! Ha, neem u in acht!" Owen Davies gaf geen antwoord.
En nu geloof ik, dat wij naar huis moeten gaan;" en toen zij heenging, liet zij dezen vergiftigden pijl in zijn borst achter. Toen zij op de pastorie terug waren, en nadat zij Effie haar gebedje had laten opzeggen en haar in haar bedje had gelegd, ging zij naar het hek, om nog een rustig poosje voor zichzelve te hebben eer het tijd voor het avondeten was. Geoffrey was nog niet thuis gekomen.
Zij zag naar ons; ik heb haar gelaat in het gaslicht gezien en ik kan er mij niet in vergissen." Geoffrey greep hem bij den arm. "Waar is zij?" vroeg hij; "en hoe zag zij er uit?" "Zooeven stond zij daar," antwoordde hij, naar den pilaar wijzende, "maar nu heb ik haar uit het oog verloren ik geloof dat zij den kant van het station op is gegaan, maar dat kan ik niet zien.
Feitelijk was dit wel zoo, maar het was haar op dit oogenblik eerst ingevallen. Beatrice had naar huis willen gaan, om te zien of alles voor Geoffrey en zijn dochtertje in gereedheid was gebracht. Maar om aan de pastorie te komen, moest zij langs de rots gaan, waar weinig menschen waren, en dat wilde zij nu liever niet.
Ja, Honoria was aan het beste eind; zij had ware woorden en woorden van beteekenis gesproken. Wat te doen? Was er geen uitweg? Dien geheelen nacht, terwijl Geoffrey in het Lagerhuis zat, met de armen over elkaar geslagen, en schijnbaar aandachtig luisterende naar de lange redevoeringen der Oppositie, bleef die vraag hem bij.
Want, zooals men meermalen ziet, het schrander doorzicht en de wereldkennis, waardoor Geoffrey zich als rechtsgeleerde onderscheidde, wanneer hij de zaken van anderen behandelde, begaven hem geheel en al in deze crisis van zijn eigen leven en die van het meisje, wier afgod hij was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek