United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
De gemoedelijke Nederlander zou aanstonds als hij dat hoort, en maar in staat was om een quartet te blazen, uit gevoelige dankbaarheid het Volkslied van.... enfin van de Badplaats gaan aanheffen, maar dat kan niet en hij bepaalt er zich toe om straks den kapelmeester zijn compliment te maken: 's War schön! Wunderschön! Nu zijn we waar we wezen willen.
D'r moet 'n jong meisje "uit den weg geruimd worden." ...Nu weet ge er al alles van.... Kòm, bid ik u, weer eens wat verhalen op uw gemoedelijke, beschaafde, logische en vaak zoo veelzeggende wijze.... Zoo houd ik 't niet uit.... Die juffrouw met de coli-bacillen en O! de gedrochten die haar zijn voorafgegaan! en O! die na haar zullen komen!... zij bezorgt mij een cauchemar!... Mei '13.
Mannen ziet men er weinig; het ter markt brengen dezer produkten geschiedt in Noord-Brabant meest door de vrouwen, die soms verre afstanden te voet afleggen met de mand aan den arm, om in de stad eenig "geld te maken". Er heerscht in de Boterhal, trots het loven en bieden, geen onaangenaam rumoer, maar een gemoedelijke toon, die den volksaard kenmerkt.
Het verleden. En wie houdt het zakkend verleden op? Wij niet .... Praat maar. De menschen. Hij stond in fijn-snedigen soirée-rok ruggelings vóor den spiegel, waar Ernest zijn glad-geleid en even lokkend haar blauw-donker zag glanzen. Nu lachte hij met, over zijn gebogen aangezicht, de gemoedelijke uitdrukking van iemand die het niet ernstig meent.
En toch was er iets in zijn stem, in zijn blik, dat haar aantrok, in zijne vertrouwelijke gemoedelijke wijze van zijn, dat haar van steun sprak, zoodat zij soms het vage verlangen gevoelde, haar hoofd als moede op zijn schouder te leggen. En ook hij gevoelde, met zekeren hoogmoed, dat hij iets in haar leven was geworden. Die hoogmoed verdween echter aanstonds, zoodra Betsy hem nader kwam.
De parochiale kerken, aan Sint-Rochus en Sint-Elooi toegewijd, zijn nieuw, de eerste van 1863, de tweede van 1882. Een der schilderachtigste hoekjes van Kortrijk is het Begijnhof, bij Sint-Martenskerk. Door den band zijn al de begijnhoven stille, gemoedelijke plaatsen te midden der woelige steden.
Alles was er, zooals men het eer op het gemoedelijke platteland, dan te Londen zoeken zou. Ook de gasten. Hier kwamen bejaarde huisvaders uit de buurt hunne courant lezen, of murmureeren over de slechte tijden. Doch het liep er nooit druk. Dikwijls, als ik vroeg gekomen was, zat ik er alleen of met nog éénen persoon, die nu juist bestemd was de held te zijn van deze geschiedenis.
De lans, geducht wapen in de hand van den schildwacht, scheen mede verzekerd van het gemoedelijke van den toestand, leunde vertrouwelijk als haar meester tegen de ruwe poort en wedijverde met dezen in het vervolmaken van het stemmingsbeeld.
Afstand, nog eer ze er in hun hart afstand van hadden gedaan. De Jordaners verzetten zich, en soldaten trokken den Jordaan binnen. Het werd een formeel oproer. Natuurlijk wonnen de geweren het en tegenwoordig worden de palingen alleen maar levend gevild en in stukken gesneden door de gemoedelijke handjes der vriendelijke vischvrouwen.
Maar in de straat gingen een paar meiden voorbij, die zongen van "Daisy Bell" en zoo zonder aanleiding, voor het éérst van zijn gemoedelijke, domme leven begon-ie te huilen. Wat gebeurde 'm nou Waarom was-ie zoo krankzinnig, waarom blerde-ie als 'n idioot? D'r was 'm toch niks gebeurd.
Woord Van De Dag