Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 mei 2025


Buitendien heb ik zoo gehuild over Uw bedrog en mijn dwaasheid, dat het een wonder is, hoe mijn oogen mij nog in het hoofd zijn gebleven. En daarom bid ik U niet om mij, die gij niet kunt liefhebben, maar om U zelve als edelman, dat dit U voldoende is als wraak over de beleediging, die ik U heb aangedaan.

Papa!" had geroepen, en daarna eveneens had gehuild, totdat hij Frans omdat ze allemaal huilden, eindelijk ook erg verdrietig was geworden.

Ze zei, dat ze 't wel had gezien, dat Annie, gehuild had...; ze moest zich toch heusch zoo van streek niet maken, ze moest zich daar toch tegen in zetten!... Ze begreep wel, mama, wat het was, waar Annie zoo erg tegen op zag.

Hoe dikwijls hadden ze samen genoten, bij avondlicht in een stille kamer, verdiept in diepzinnig-philosophische gesprekken, waarbij tranen waren gelachen en tranen gehuild, en hoe dikwijls ook waren ze samen aan de fuif geweest, met anderen, maar toch altijd samen, en waren ze samen boven hun bier geraakt, en hadden ze samen in hoog-vreugdevolle stemming "bruderschaft" gedronken en zich verbeeld dat dát nu van die supreme momenten in hun leven waren, die ze nooit vergeten zouden.

"Ja! dat was ook onbillijk van vader; want het was de schuld van Frans den Portier: en als ik nu gehuild heb, is het om een soortgelijke reden geweest;" en hierop vertelde hij haar wat er had plaats gehad. Ulrica troostte hem met woorden en kusjes, bracht hem in haar tuintje, achter het slot bij den moeshof gelegen en wees hem hare besseboompjes.

Ik heb Sybil Vane vermoord, stamelde Dorian Gray, half tot zichzelven; ik heb het gedaan, evengoed of ik haar met een mes had doorstoken. En toch zingen de vogels even vroolijk in den tuin. En van avond ga ik met je dineeren, dan naar de Opera en daarna nog ergens soupeeren, zeker. Hoe vreemd is het leven! Als ik dit alles in een boek gelezen had, Harry zoû ik er over gehuild hebben.

Hij is onrustig en stapt steeds sneller voort. Gelukkig! hij is in zijn woning; vrouw Mijntje zit als naar gewoonte nog op en is aan ’t werk. „Gênavond, moeder!” zegt hij binnenkomend. „Gênavond, Dirk.” „Wat scheelt eraan? Je hebt gehuild! Waarom, Mijntje?” „Ach, God! weet je ’t nog niet? We moeten er uit; in de andere week al.” „Wat zeg je daar? Is ’t waarachtig?”

Heeft u gehuild, mama? vroeg Suzette, dadelijk. Mama was wat zenuwachtig om Jules! zeide Cecile snel. Cecile was alleen: de kinderen waren naar boven, om zich op te knappen voor het diner. En ze zocht terug te zien hare verre perspectieven met bleeken horizont; ze zocht zich de zilverige oneindigheid terug, die door haar heen geschoten was als eene ontvangenis van licht.

Toen haar moeder voor 't eerst er over sprak, dat ze liever met studeeren ophouden moest,... over één, anderhalf jaar zou ze met Han kunnen trouwen, en wat hád ze er dan aan, of ze candidaat in de rechten was, had ze zich eerst hevig verzet, en gehuild, dat ze hiéld van haar studie "erg platonisch", had haar vader geplaagd , dat ze niet weg wilde uit haar lief Leiden , maar toen later over het plan was gesproken haar eerst 'n poos naar Brussel en daarna naar Londen, misschien ook nog naar Duitschland te zenden, om goed de talen te leeren, wat breederen blik te krijgen en zich te bekwamen in 't huishouden, en toen de brieven met inlichtingen over families waren gekomen, en er gepraat was over uitstapjes en opera's en concerten, had ze er langzamerhand plezier in gekregen, en zich 'n beetje "grande dame" gevoeld tegenover de andere meisjes, die altijd stil hier zouden blijven; en prettig ook met Han erover gepraat, dat ze nu een echt huisvrouwtje ging worden, dat dat toch beter was dan geleerdheid.

Hij keek dwars door mij heen, terwijl hij antwoordde: »Och, toen ik zeventien jaar was, heb ik eens gehuild, toen m'n eerste sectie uit elkaar ging,... maar daar wen je aan! In dienst moet je aan alles wennenVanmorgen kreeg ik een briefkaart van Simon; na vele inlichtingen en vragen schreef hij: »wanneer je de sersant mog ontmoete, doe hem dan de groete van ons.

Woord Van De Dag

furieuze

Anderen Op Zoek