Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Seffens begon het hoofd van den goeden pastoor te zoeken in de fijnbetwijnde spanning van onzichtbare luchtwebben. Het was of zijn haren de duizend voelhoorntjes waren van een ongekend vlindersoort, en dat zij nu al te gare werkzaam werden in de trilling van wiegende lichtdraden.
Maar nu sterft het arme dutseken door den wil van God, door ulder koppigheid, ulder te gare.
"Een gare rot," zei ze binnensmonds; "maar ik ben ook niet van gisteren, 'k hou hem in de gaten, en afschuiven moet hij in ieder geval, al komt er niets van de zaak; 'k houd hem toch aan 't lijntje;" en terwijl zij de kaars opnam, ging zij naar de bedstede, waar haar zoon sliep. De mismaakte knaap lag met zijn mond open te snorken.
En in het namiddaguur van dien zelfden dag heeft een jonge vrouw de lange Avenue de la Gare te Nice ten einde gewandeld, en achter den stam van een hoogen Eucalyptus, ter zij van den breeden stationsweg, heeft zij getoefd en getuurd in de richting van het station, totdat een traan haar oogen geheel heeft verduisterd.
Hij is een uitsluitelijke en strenge hoogpriester van Jesus-Christus. Hij geeselt mij met de woorden van God. Gij bekoort mij met de lieftaligheid van dees driftig leven. Gij straft mij met mijne kleine gebreken. Nu wil ik u iet zeggen. Wat zijn wij? Wij, met ons beide die hier aan het zuipen zitten, en die andere rond ons, dewelke vroolijk zijn. Wat zijn wij al te gare?
Maar ook, hier in het land der bloemen, leeft Holland met eere: In de breede Avenue de la Gare de lange hoofdstraat van Nice, is een groote bloemisterij, en voor de vitrines zag ik prachtige Azalea's, met de namen in top: Eugène Mazel, François De Vos, Le roi d'Hollande.
Die wijven te gare, die 'k zie staan met hun vuisten op hun heupen ... ik merk het wel: ze zijn gemeen.... Maar 'k bezie ze van een anderen kant precies ... en alles is mij goed.... Ze wond zich op in 't spreken, probeerde haar vaag gevoel met stipte woorden uit te drukken en wijdde uit in vele zinnetjes, nooit tevreden omdat ze nooit iets bepalen kon.
"Hoe jammer dat we den vorigen gouverneur niet hebben: die zou 't land schoongeveegd hebben als een miskelk-schoteltje!" "En dan zou 't uit wezen met dat filibustero-gespuis!" "Zeggen ze niet dat er nog veel eilanden onbevolkt zijn? Waarom zenden ze daar niet al die halve gare inlanders heen? Als ik capitan general was..." "Dames," zeide de éénarmige: "de capitan general kent zijn plicht.
Als ze op een ende 't kleine huizeken binnen waren en nu seffens weer ganschelijk alleen in de welriekende nachtkamer stonden, wilden ze zich niet langer meer bedwingen. Hunne armen strengelden woest om hun leen en hun hijgende monden vielen, met een schok van hun gansche lijf, te gare. 't Was hier donker.
Hij zei dat het de endeloosheid was van hunne liefde en, trage wandelend liet ze zich geheel aanleunen tegen hem. Ze waren alzoo, te gare, éen schuivende schimme, éen wezen, en hun asem joeg opwaarts, bijeenwaaiend langs hun voorhoofd tot een streelende lauwte. Ze gingen door.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek